رای دیوان عالی کشور امریکا:
دعوای شرکت هانور ستار میلینگ علیه متکاف اقامه شده در سال 1916:
1-علامت در آمریکا چنانچه در این رای دادگاه عالی ایالات متحده آمده است شامل آن نشان مارک یا هر علامتی می شود که کاملا معین و مشخص باشد و به این عنوان هم شناخته شود. نباید باعث فریب مردم شده و یا ضرر و زیانی به آنها وارد نماید. میتواند دارای هر شکلی باشد با هر رنگ و طرح و اندازه ای به شرط اینکه قابل نشان دادن باشد و بتوان استفاده عملی از آن نمود. مثلا آن را بر روی ظرف بسته و یا هر کالای دیگری نصب و یا حک کرد .
علاماتی که به صورت عمومی مورد استفاده قرار می گیرند و یا نشانه های عمومی را نمی توان به عنوان علامت ثبت نمود. یا از آنها استفاده تجاری نمود . همچنین این علامت می بایست برای کالای خاصی باشد و صرفا برای همان کالا استفاده عملی نیز شده باشد. این استفاده عملی در یک منطقه حقی برای شخص ایجاد می کند که می تواند در تمام آن کشور و تا حتی جهان به آن استناد کرده و آن را متعلق به همه جا بداند حتی جایی که آن علامت منتشر نشده کالایی هم با این نشان به آنجا فرستاده نشده باشد و تا حتی مردم آن منطقه آن را نشناسند. صرف تصرف و بکارگیری نشانه ها و علامات پس از مراحل ثبت آن علامت در تمامی مکانها قابل استناد خواهد بود و کسی نمی تواند در جایی که آن علامت منتشر نشده آن را به نام خود انتشار دهد . همچنین در صورت به اشتباه انداختن خریدار استفاده کننده عملی از علامت تجاری دیگران مرتکب تخلف شده و قابلیت پیگرد دارد. هیچکس نباید با استفاده عملی از علامتی به فریب دیگران بپردازد تا حتی اگر کالای تولید شده تمامیه خصوصیات کالای مورد نظر را داشته باشد . استفاده عملی در جهت فریب مردم ممنوع است . در غیر اینصورت در جایی که آن علامت با حسن نیت و بدون قصد فریب استفاده شود شاکی فقط می تواند جبران ضرر و زیان مالی را از متخلف بخواهد.
2-در این پرونده شرکت فوق الذکراز مارک مخصوصی بر روی کالای خود استفاده می کند پس از چند سال شخصی در مناطق مجاور به استفاده عملی از ان نشان می پردازد و می تواند در مدت زمان کوتاهی بازار شرکت را در دست گیرد.شرکت به طرح شکایت می پردازد و پس از چند نوبت رسیدگی در دادگاه تجدید نظر و دیوان عالی کشور سرانجام قاضی بیان می دارد نظر به اینکه گنگره رای صادر کرده این رای منطقی و صحیح نمی باشد چون دعوای مطروحه بین دو شهروند و دو ایالت می باشد دادگاه بخش می بایست رسیدگی و اظهار نظر نماید.و استفاده انحصاری مخصوص شرکت می باشد.
3) زمانیکه یک علامت تجاری در یک منطقه استفاده می شود صاحب آن علامت نسبت به آن دارای یک حق تقدم و الویت می شود و دیگران نمی توانند از ان در آن منطقه و همچنین در مناطق دیگر استفاده نماید.این علامت تجاری انحصاری بوده و در صورت استفاده دیگری از آن به عنوان تقلب و فریب مشتریان صاحب آن می تواند ممانعت نماید.زمانی که یک علامت تجاری برای مدت طولانی در جایی مورد استفاده قرار بگیرد شخص ثالث نمی تواند به نوعی از آن استفاده نماید که باعث تضییع حقوق مالک آن گردد.
4) قاضی دعاوی را در نظام کامن لا بر طبق قوانین ایالت مورد رسیدگی قرار میدهد و در رسیدگی قوانین حاکم بر اشخاص را لحاظ می کند. و در صورت ورود خسارت وضرر و زیان و اثبات ان توسط شاکی پس از تعیین آن متخلف را ملزم به پرداخت می نماید. در این نظام علامت تجاری موضوع مالکیت واقع نمی شود و اگر به صورت انحصاری مورد استفاده قرار گیرد فقط می تواند تحت حقوق مالکیت بررسی شود. درنظام حقوقی امریکا جنبه تشریفاتی ثبت علایم تغییر کرده و صرف استفاده عملی برای مدت طولانی نمی تواند موجد حق باشد.آن علامت می بایست به ثبت رسیده تا استناد به آن قانونی تلقی گردد. تنظیم صحیح اظهارنامه و قبول ان شرط است و رعایت مدت های اعتراض می بایست سپری شود. و در صورت بروز هرگونه اختلاف پس از اثبات حقانیت استفاده کننده انحصاری می تواند از آن استفاده عملی نماید. استفاده مداوم در نظام کنونی دارای مدت بوده که می بایست در زمان مناسب تمدید گردد و هزینه های ان نیز باید پرداخت گردد.
:: لطفا مجددا ذیل این سؤالها پاسخ بدهید: خلاصه پرونده؟ نقش استفاده عملی در یک منطقه خاص در ایجاد حق بر علامت در نظام حقوقی امریکا چیست؟ تأثیر دیدگاه پرونده در نظام حقوقی چیست؟ نظام فعلی امریکا در این باره چیست؟ معلی ::
شخصی در قالب شرکت برای مدتی از نام تجاری بهمراه علامت بدون ثبت استفاده می کند و باعث شهرت آن در ایالتی می گردد پس از آن شخص دیگری با همان علامت در چند ایالت دیگر به تجارت می پردازد و از آن نام و علامت جهت فروش محصول خود استفاده می کند پس از طرح شکایت نهایت دادگاه صاحب علامت را علی رغم عدم ثبت محق می شناسد و بیان میدارد عدم ثبت باعث پایمال شدن حق بوجود آمده نمی شود هرچند اثبات استفاده از آن علامت سخت و با خواهان است .
نقش استفاده عملی در یک منظقه خاص حقی برای شخص بصورت اکتسابی ایجاد می نماید که آن حق از تعرض مصون ولی با این حال اثبات آن مشکل خواهد بود .
تاثیر دیدگاه پرونده به این صورت است که برای استفاده کننده عملی که علامتی را به ثبت نرسانده حداقل حقوق در نظر گرفته می شود .
در نظام فعلی آمریکا ثبت علایم اجباری و مورد حمایت قانون می باشد با این حال استفاده از علامت بدون ثبت هم امکان پذبر است ولی دیگران نیز می توانند آن را مورد استفاده قرار دهند مگر اینکه استفاده کننده قبلی بتواند بطور مقتضی سبق استفاده خود را در دادگاه ثابت کند با این حال ضرر و زیان وارده به عهده کسی است که علامت را بدون ثبت استفاده می کرده یا اینکه سوء نیت استفاده کننده جدید را ثابت نماید.
