قانون مالکیت صنعتی برزیل تحت نام (Industrial Property Law)در 14 می سال 1996 به تصویب رسید.

قانون مالکیت صنعتی برزیل به طور کلی قانونی مدرن و در راستای معاهدات بین المللی مانند TRIPS و کنوانسیون پاریس می باشد. در مورد ثبت علائم تجاری در برزیل آن چیز که از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد آن است که متقاضی ثبت علامت بایستی آگاه و مطلع باشد از آن که برای ثبت علامت نیازی به این مسئله ندارد که قصد استفاده از آن علامت را نیز داشته باشد؛ بنابراین یک شخص می تواند در کشور برزیل علامتی را ثبت کند بدون آنکه از آن علامت استفاده نماید. حقوق صرفا به ثبت علامت تعلق می گیرد و تا آن زمان متقاضی ثبت صرفا دارای توقع و انتظار تأمین این حقوق را می تواند داشته باشد.

بنابر ماده 128 قانون مالکیت صنعتی برزیل هر شخص حقیقی یا حقوقی خصوصی یا عمومی می تواند درخواست ثبت علامت تجاری بدهد؛ اما براساس ماده 217 یک نهاد یا مؤسسه خارجی بایستی دارای یک وکیل واجد صلاحیت شایسته باشد که آن شخص باید مقیم کشور برزیل و دارای قدرت نمایندگی در زمینه رسیدگی های اداری و قضایی باشد.

در ماده 122 قانون مالکیت صنعتی برزیل علامت تجاری به نشانه های متمایز بصری(دیداری) و ادراکی تعریف شده است که شامل کلمات، لوگو، علائم سه بعدی، علائم مرکب.

بنابر این ماده محصولات، خدمات، علائم تأییدی و علائم جمعی همگی قابلیت ثبت را دارا می باشند؛ ولیکن با این حال هیچ گونه مقرراتی مبنی بر اینکه بتوان صداها و بوها را ثبت کرد وجود ندارد.

محصولات و خدمات در برزیل بر اساس طبقه بندی ذکر شده در موافقت نامه نیس در مورد کالاها و خدمات طبقه بندی شده اند، که کشور برزیل در اول ژانویه سال 2000 آن را قبول کرده است.

ماده 124 قانون مالکیت صنعتی برزیل به نحو صریح و روشن راجع به آنچه که نمی تواند به عنوان علامت تجاری ثبت شود صحبت میکند که شامل آثار کپی شده، نام های تجاری، علائم کلی و توصیفی، علائم تبلیغاتی، رنگ ها، کپی یا تقلید از علامتی که به توسط شخص ثالثی ثبت شده است که پوشش دهنده یک محصول یا خدماتی باشد، که آن علامت یکسان یا مشابه آن باشد.

هنگامی که اظهارنامه ثبت یک علامت تجاری ثبت می شود و بررسی اولیه آن به اتمام می رسد، آن علامت تجاری به مدت 2 ماه از زمان ثبت علامت به صورت آنلاین یا مدت بیشتری اگر بر روی فرم های کاغذی علامت ثبت شده باشد در یک مجله رسمی منتشر می شود. این آگهی به اشخاص ثالثی که نسبت به علامت منتشر شده اعتراض دارند اجازه می دهد که به مدت 60 روز از زمان انتشار آگهی اعتراض خود را اعلام کنند. اگر اعتراضی ثبت شد، این اعتراض در مجله رسمی منتشر می شود و شخص متقاضی ثبت علامت بایستی به مدت 60 روز از تاریخ انتشار آگهی نسبت به اعتراض شخص ثالث از خود دفاع کند.

پس از رد علامت شخص متقاضی، خواه اعتراضی صورت گرفته باشد یا نگرفته باشد، به شخص متقاضی به مدت 60 روز از زمان آگهی اجازه داده می شود که درخواست تجدیدنظر نسبت به رد علامت خود داشته باشد. درصورتی که هیچ گونه درخواستی به اداره ثبت اختراع و علائم تجاری وصول نشود آن اداره تصمیم خود را حفظ می کند و درخواست اعلان شده را رها می کند.

یکی دیگر از مواردی که موجب رد درخواست متقاضی می شود آن است که بعد از آنکه درخواست مجوز ثبت علامت ثبت شد، و انتشار در یک مجله رسمی صورت گرفت، شخص متقاضی آگاهی باید ظرف مدت 60 روز از تاریخ نشر آگهی هزینه های صدور(انتشار) نهایی را بپردازد. اگر این هزینه ها به موقع پرداخت نشود، در این صورت درخواست متقاضی که در مجله منتشر شده است رها می شود. اما در صورتی که این هزینه ظرف مدت مقرره پرداخت شود، حکم به اعطای امتیاز ثبت، منتشر می شود و  ظرف مدت 180 روز از تاریخ نشر آگهی اعطای امتیاز ثبت علامت تجاری اشخاص ثالث می توانند در موسسه اداری دعوی بطلان لغو ثبت را تقاضا کنند.

درنهایت اینکه یک علامت تجاری به مدت 10 سال تحت حمایت می باشد و سپس شخص می تواند برای دوره های یکسان و پی در پی آن را تمدید کند. (ماده 133) بدون آنکه نیازی داشته باشد که مدارکی مبنی بر استفاده از علامتش به منظور حفظ حق ثبت علامت خود ارائه کند. با این حال درکشور برزیل اگر شخصی شروع به استفاده از علامت خود را آغاز نکرده باشد یا استفاده از علامت به مدت بیش از 5 سال متوالی منقطع شده باشد، آن علامت تجاری می تواند لغو شود. شخص درخواست کننده لغو علامت بایستی نشان دهد که استفاده از چنین علامتی به منظور داشتن منافع مشروع می باشد و هم چنین یک مرتبه نیز آن را در یک مجله رسمی آگهی کند. بار اثبات استفاده از علامت لغو شده بر عهده شخص ثبت کننده علامت است، که بایستی در مدت 60 روز این مطلب را ثابت کند که از علامت تجاری مذکور استفاده کرده است یا دلیلی برای توجیه علت عدم استفاده از علامت خود را ارائه کند.