الف- نشانه های منبع

          علائم یا نشانه هایی که بر روی کالا یا محصول به منظور نشان دادن محل جغرافیایی که محصول در آنجا تولید شده صرفنظر از پیوند کیفی یا کمی موجود بین کالا و عوامل جغرافیایی اعم از طبیعی و انسانی درج می گردند؛عموماً این علائم را می توان به لاتین و جمله ی ساخت ..... به زیان انگلیسی بر روی محصولات پیدا کرد(برای مثالMade In Iran )

ب- نشانه های جغرافیایی

          نشانه های جغرافیایی عموماً برای توصیف یک محصول کشاورزی یا ماده ی غداییکه در یک مکان یا منطقه ی خاص تولید می شود به کار میرود؛شرط استفاده از نشانه ی جغرافیاییبرای کالا هایی که در یک منطقه خاص تولید می شوند عبارت است از کیفیت، شهرت یا سایر خصوصیات قابل انتساب به آن منطقه ی جغرافیایی که در کالا ی تولیدی نمود یافته باشد؛به عنوان نمونه  می توان از گوشت یک حیوان با نژدای خاص که در یک کشور(مثلاً استرالیا)به شیوه ای که مخصوص مردم آن کشور است پرورانده شده،سن ذیح خاصی برای آن در نظر گرفته شده و درای طبقه بندی و اسکلت منحصر به فردی که ناشی از ویژگی های همان منطقه ی جغرافیایی است نام برد که ویژگی هایی از این دست موجب می شود تا گوشت حیوان فوق الذکر اصولاً قابل انتساب به آن منطقه ی جغرافیایی کرد و از این رو تحت نظام نشانه های جغرافیایی مورد حمایت قرار گیرد.

          همان گونه که از مقایسه ی تعریف فوق و تعریف نشانه های جغرافیایی دانسته می شود، بین این دو دسته از نشانه ها ی جغرافیایی (در معنای اعم )رابطه ی عموم و خصوص مطلق وجود دارد به گونه ای که تمامی نشانه های جغرافیایی(در معنای اخص)نشانه های منبع می باشند ولی الزاماً نشانه های منبع تماماً نشانه ی جغرافیایی محسوب نمی گردند.

 ج-اسامی مبداء

          اسامی مبداء، به نام جغرافیایی کشور، منطقه یا محلی اطلاق میگردد که محصول تولیدی،نشات گرفته از آن ناحیه بوده و ویژگی های خاص محصول منحصراً به دلیل محیط جغرافیایی و انسانی آن ناحیه باشد؛پس همان گونه که  از این تعریف برداشت میگردد رابطه ی کیفی بین محصول و مبداء جغرافیایی آن در مقایسه با نشانه های جغرافیایی بسیار قوی تر می باشد؛از کالا هایی که در ایران و بر فرض پذیرفتن اسامی مبدا میتواند (چون همان گونه که خواهیم دید در ق.نشانه های جغرافیایی سال 1383 ایران،تفکیکی بین اسامی مبدا و نشانه های جغرافیایی و به تبع آن ایجاد نظامی قوی تر به منظور حمایت از اسامی مبدا صورت نگرفته است؛البته جمهوری اسلامی ایران از سال 1383 به پیشنهاد سازمان ثبت اسناد و املاک کشور به موافقتنامه ی لیسبوکه توافقیست خاص برای حمایت درباره اسامی مبدا،پیوسته است.درباره ی اینکه آیا می توان با توجه به این موافقتنامه حکم به حمایت از اسامی مبدا نمود؟ در مباحث بعدی سخن خواهیم گفت.)مورد حمایت قرار گیرد میتوان به زعفران قائن،انار ساوه،پنیر لیقوان و....اشاره داشت.(البته باید دقت داشت که هدف اولیه از ایجاد نهاد اسامی مبدا حمایت از محصولات به دست آمده از انگور بوده که در کشور ما با توجه به اخلاق حسنه و ماده ی 975 ق.م این حمایت خالی از وجه قانونی به نظر میرسد.)

          همان گونه که از تعاریف فوق بر می آید انواع نشانه ها در حقیقت زیر عنوان نشانه های جغرافیایی در معنای اعم (نشانه های منبع )قرار گرفته و تقسیم بندی فوق نه از حیث تفاوت کلی در موضوع مور حمایت که به واسطه ی شدت حمایت صورت گرفته با توجه به میزان پیوند کیفی محصول تولیدی با ناحیه ی جغرافیایی صورت گرفته است؛این تقسیم بندی در تصویر پایین به راحتی قابل مشاهده است.