بر اساس ماده 176 قانون مالکیت صنعتی برزیل نشانه جغرافیایی عبارت از یک نشانه منبع یا یک نامگذاری مبدأ خواهد بود.

با توجه به تعریف ارائه شده نشانه های منبع و اسامی مبدأ از مصادیق نشانه های جغرافیایی به شمار می آیند. در مواد 177 و 178 قانون مالکیت صنعتی برزیل به ترتیب به تعریف نشانه منبع و نامگذاری مبدأ پرداخته شده است.

تعریف نشانه منبع:

نشانه منبع عبارت از نام جغرافیایی یک کشور، شهر، منطقه یا محلی در قلمرو آن کشور می باشد، که به عنوان یک مرکز استخراج، یا تهیه و تولید یک محصول خاص، یا ارائه دادن خدماتی خاص شناخته شده است.(ماده 177)

تعریف اسامی مبدأ:

نام گذاری مبدأ عبارت از نام جغرافیایی یک کشور، شهر، منطقه یا محلی در قلمرو آن کشور می باشد، که تعیین کننده یک محصول یا خدماتی است که کیفیت یا ویژگی آن محصولات منحصرا و اساسا به آن محیط جغرافیایی از جمله عوامل طبیعی و انسانی تعلق دارد.(ماده 178)

بر اساس ماده 180 این قانون هنگامی که یک نام جغرافیایی به استفاده عمومی به منظور تعیین یک محصول یا خدمات تنزل پیدا کند دیگر نباید آن را به عنوان یک نشانه جغرافیایی درنظر گرفت.

بر این اساس یک نام جغرافیایی که دیگر به عنوان یک نشانه منبع یا نامگذاری مبدأ نمی تواند تلقی شود ممکن است به عنوان یک عنصر خاص علامت محصول یا خدماتی به کار گرفته شود، به شرط آنکه آن نام جغرافیایی گمراه کننده یک منبع ساختگی نباشد.(ماده 181)

در مورد محدوده علائم جغرافیایی ماده 182 بیان می کند استفاده از نشانه های جغرافیایی به تولیدکنندگان و عرضه کنندگان خدماتی که در آن منطقه شهرت کسب کرده اند محدود شده است، و همچنین این استفاده در مورد اسامی مبدأ نیازمند آن است که کیفیت لازم و مورد نیاز قانع کننده و رضایت بخش باشد.

لینک قانون مالکیت صنعتی برزیل : http://www.wipo.int/wipolex/en/details.jsp?id=515