[بسیار سپاسگذارم. خدا زیادت کنه جناب آقای حسینی. خیلی مطلب مفیدی شد. البته مفید برای دانشجو و استادی به دنبال تولید دانش در حوزه علوم انسانی باشه نه کسانی که به اسم استاد و دانشجو و مدرک به دست در مقادیر زیاد در کشور مشاهده می‌شن. انشاالله دوستانی که هدف دارند استفاده کنند.]
توصیه های دکتر حکمت نیا در مورد نوشتن یک مقاله :
مهم‌ترین نکته این است که مقاله بایستی مسأله محور باشد.
برای اینکه این هدف برآورده شود باید به این درک برسید که مسئله‌ای در حوزه علمی و موضوعی که مطالعه می‌کنید وجود دارد که نیازمند ارائه راه‌حل است. هر گاه بدون توجه به این مرحله بخواهید شروع به نوشتن کنید به جای پاسخ به یک مسئله به پاسخ سؤالات مطرح در آن موضوع خواهید پرداخت و نتیجه این خواهد بود که در عوض نگارش یک مقاله علمی پژوهشی مقاله‌ای مروری ارائه خواهید کرد. تفاوت مسئله و سؤال اینجا است که در بیان مسئله یک معضل روز تبیین می‌شود و سپس برای حل آن با توجه به آنچه در دانش روز موجود است بعلاوه نظریه‌ها یا ایده‌های نویسنده تلاش می‌شود به طوری که دانش جدیدی برای این هدف تولید می‌شود. در بیان سؤال یک معضل روز تبیین نمی‌شود بلکه جهل نویسنده نسبت به موضوع مطرح می‌شود و چون ممکن است تعدادی از مخاطبان هم نسبت به پاسخ جهل داشته باشند برای یافتن پاسخ آن در دانش روز تلاش می‌شود. در اینجا نیازی به تولید دانش جدید وجود ندارد و دانش گذشته برای پاسخ به سؤال کافی است.
هنگامی که مسئله مشخص شد باید به شیوه ذیل تبیین و در قالب مقاله قرار گیرد:
1) بخشی از چکیده و مقدمه مقاله باید به تبیین آن اختصاص یابد. یعنی به این موضوع بپردازد که چه معضلی در دانش یا نظام حقوقی یا در زندگی روزمره حادث شده که منجر به طرح مسئله مورد نظر شده است.
2) راه حل های احتمالی برای رفع معضل مورد نظر یا همان مسئله چیست.
3) راه حل حقوقی مورد نظر نویسنده برای حل معضل یا مسئله مورد نظر چیست. این راه حل یا ایده نهایی به عنوان فرضیه های مقاله در نظر گرفته می شود. (به فرضیه در چکیده، مقدمه و نتیجه اشاره می‌شود و در بدنه مقاله برای اثبات نتیجه بخش بودن آن تلاش می‌شود.)
4) در مرحله بعد باید تلاش شود راه حل حقوقی مورد نظر یا همان فرضیه به درستی تبیین و سپس اثبات شود.
6) در مرحله آخر باید به بررسی عوارض و آثار این راه حل حقوقی اثبات شده پرداخت.
