روز چهارشنبه نهم بهمن امتحان درس حقوق بین الملل خصوصی و مالکیت فکری (تعارض قوانین) برگزار شد. هم کلاسیهای عزیز راضی به نظر می رسیدند چرا که هم محتوای خوبی در کلاس عرضه شده بود و هم از پس امتحان خوب بر اومده بودند.
جا داره از استاد عزیز جناب دکتر ایرانپور هم تشکر کنم و تبریک بگم که تونستند این دوستان دیر پسند و با توقعات (کمی) بالا رو از این درس راضی کنند که این از پدیده های نادر و کاری بسیار مشکله. علتش هم مشخصه: 1. آقای دکتر به دقت درباره موضوع مطالعه کرده بودند و تسلط داشتن. 2. ایشون قدرت تحلیل خوبی دارند. 3. ویژگی دیگه کلاس هم این بود که با مطرح کردن کمترین سرفصل ها پرفایده ترین مطالب رو مطرح کردند و سعی کردند به جای بمباران اطلاعات که راحت ترین کاره، با فکر و تأمل یک کلاس علمی و فعال داشته باشند. 4. کلاسی که استاد در اون متکلم وحده نبود.

اما سؤالات امتحانی که برای هر کدوم حدود یک صفحه امتحانی نوشتیم:

1. حق بر آفرینشهای فکری را از دیدگاه نظریه عینی گرای اقتصادی (نفع گرا) تحلیل کنید؟
2. تحول حق بر آفرینشهای را از یک حق عمومی به خصوصی بررسی کنید؟
3. حمایت یا عدم حمایت از حق بر آفرینشهای را به استناد ماده 966 قانون مدنی استدلال کنید؟
4. مسئله: یک شرکت خارجی نرم افزاری را با صرف 5 هزار ساعت کار طراحی کرده است. شرکت ایرانی طی یک بازدید از شرکت خارجی نرم افزار را به دست آورده و در ایران استفاده می کند. استدلالها و مستندات حقوقی خود را به عنوان وکیل شرکت خارجی و ایرانی و قاضی پرونده بیان کنید؟