نام: Artesanos Olinca
موضوع حمایت: محصولاتی با مبدا جغرافیایی خاص و ابزار سنتی فرهنگی و فرهنگ عامه و دارای دانش سنتی

پیشینه:
Olinala یک منطقه عمدتا روستایی از ایالت گوئررو است، در جنوب غربی مکزیک . ریشه شان، از نژاد هند و نام  منطقه مشتق شده از Nahuatle (Aztecan) کلمه ollinallan - که به معنی "محل جنبش" - است. خیابان های مستقیم آن یادآور قرن 16 شهر رنسانس اروپا است، این منطقه از مجموعهای غنی از مردم بومی مانند Nahuas، Mixtecs، Amuzgos و دیگران از جمله کسانی که  منشا آفریقایی و اروپایی دارند تشکیل شده است. با الهام از میراث متنوع و حاصل خیز این منطقه، برای نسل های آینده Olinala در حال تبدیل شدن به یک صنعت رو به رشد روستایی (تولید در خانه به جای یک کارخانه) محصولات با فرمول ساخت پیچیده و با طراحی زیبا (و یا محصولات از چوب لاکی) است.  محصولات تولید شده شامل صندوقچه ،پنجره توری دار تاشو، کدوهای رنگ شده و جعبه های کوچک است.

در حمایت از این فرهنگ درخشان و صنعت (که به لحاظ تاریخی در خانواده های کوچک و واحدهای مستقلاجرا شد )  ساکنان Olinala دست در دست دولت مکزیک و برخی دیگر برای ایجاد یک تعاونی از صنعتگران و زنان  قرار داده اند.
اتحادیه Artesanos Olinca  در سال 1993 تشکیل شد و هدف آن تعاونی این بوده است که اقدام به متحد کردن صداها و مهارت های کارگران صنایع دستی Olinala بکند.

تا حدودی به دلیل فعالیت های تعاونی، دسترسی بازار به هنرمندان Olinala باعث شده است که تا حد زیادی بهبود شرایط اجتماعی و اقتصادی و به طور کلی  رفاه اجتماعی حاصل شود ، اما به دلیل توسعه سیستماتیک از لحاظ تاریخی به حاشیه رانده شده است.

دانش سنتی و دامنه حمایت از آن:

قدمت آن به زمان قبل از نفوذ اسپانیایی در مکزیک در سال 1521بر می گردد ،  از یک ترکیب فرهنگی سنتی (TCEs) و دانش سنتی (TK) بهره برده است. تجربه را از یک نسل به نسل دیگر منتقل کرده است ، صنایع دستی این منطقه مملو از تم ها و نقوش مختلف می باشد از گل، شاخ و برگ، مناظر و حیوانات (از جمله خرگوش، روباه، پلنگ، گربه و آهو بر اساس اساطیر ناواتلی) به تصویر کشیده شده در رنگ های متنوع و الگوهای منحصر به فرد  بر روی محصولات از چوب تراشیده شده و یا کدوهای رنگارنگ.

در واقع، محصولات مشهور Olinala را با یک روند طولانی و پر زحمت (شامل تا 29 مرحله جداگانه) از کنده کاری، نقاشی و استفاده از لاک   ساخته شده است.

در طول فرآیند تولید محصولات Olinala، چوب با سبزیجات یا روغن های حشرات آغشته شده ، و در یک خمیر ضخیم  که از مواد خام بر اساس ماده معدنی به نام tecoztle در زبان ناواتلی ساخته شده تحت پوشش قرار میگیرد.

هنگامی که بر روی سطح چوب پخش می شود، خمیر به شکل پایه ای برای گام بعدی در فرایند است که شامل مخلوطی از tesicalte (یک سنگ سفید جمع آوری شده از Huamuxtitlan، روستایی در گررو) و زمین را در یک ظرف سنگ شناخته شده به عنوان یک tlalmetate است تا زمانی که یک پودر بسیار ریز تبدیل می شود. این پودر به رنگ تبدیل خواهد شد که پس زمینه مصنوعات است و ترکیب حاصل را بر روی چوب با استفاده از قلم مو و دم گوزن را آغشته و اضافه می کنند.
پس از این مرحله است که چوب تا زمانی که تقریبا همه ناهمواری ها نا پدید گردند ادامه خواهد داشت.بعد از آن  رنگ پایه اضافه شده و از چپ به مدت چند روز خشک قبل از اضافه کردن لاک  خشک می شوند. استفاده از لاک به این محصولات سطح آن محافظت می کند و از این فرصت برای تزیین بیشتر استفاده می شود.

محصول Olinala را می توان به سه سبک اصلی تقسیم می شوند: embutido (خاتم)، ماهی زرین (نقاشی، گاهی اوقات aplicado نامیده می شود) و rayado (کنده کاری).
تمام مواد تشکیل دهنده کلیدی و محصولات از Olinala، که در 1600 متری از سطح دریا است.

درختان  در حال رشد به 7 - 8 متر (متر) بالا، aloexylon bursera  که در آب و هوایی که  معتدل رو به خشکی بوده ( عمدتا گرم و خشک) با متوسط ??بارش سالانه بین 780 و 1000 میلی متر و حداکثر و حداقل درجه حرارت ماهانه آن  بین 22 درجه سانتی گراد و 30 درجه سانتی گراد متغیر است رشد می کنند.
با تصویب قانون تشویق و حمایت از مالکیت صنعتی در سال 1991 (قانون سال 1991، که شامل AOS)،در حالی که دولت مکزیک نیاز به ترویج میراث و کسب و کار در این کشور احساس می کرد حمایت از تولید خود را در برابر رقابت ناعادلانه به رسمیت شناخت.

1- علامت صرفا تزئینی باشد.

اقدام به ثبت نام طراح به عنوان یک علامت تجاری ممکن است رد شود اگر مسئول بررسی کننده ی علامت تجاری احساس کند که طراح ارائه شده  بیشتر مورد استفاده برای تزئین محصول به عنوان شاخص از مبدا محصول است.

2_ علامت "کاربردی" باشد.

و آن زمانی است که علامت را بخشی از آنچه محصول و یا خدمات انجام می دهدنام گذاری کرده و انتخاب کنیم ، به جای اینکه صرفا شاخص منبع از محصول و یا خدمات باشد. به عنوان مثال شرکت هارلی دیویدسون در سال 1994  به ثبت این صدای بیرون آمده از اگزوز موتورهای خود به عنوان یک علامت تجاری اقدام کرد؛ و برای توجیه این اقدام گفت: "این علامت شامل صدای اگزوز موتور سیکلت مورد نظر، تولید شده توسط V-twin پین میل لنگ موجود در موتور موتور سیکلت است موقعی که در حال کار کردن و در حال استفاده از موتور هستیم. هارلی دیویدسون با مخالفت نه شرکت از رقبای خود را که این ثبت نام را مضر برای خود می دانستند مواجه شد و آنها می گفتند که علامت صدا "عملکردی" است و در نتیجه برای ثبت نام واجد شرایط نیست. هوندا گفت که هر موتوری که با این ساختار ساخته شده باشد همین صدا را تولید میکند که هارلی دیویدسون گفت:این مورد از ویژگی های موتور سیکلت های تولید  خود بوده و  منابع حرف های خود را نشان داد . پس از چند سال از چانه زدن بر سر این موضوع،بالاخره هارلی دیویدسون در استفاده از آن برای ثبت نام آن "سر و صدا " کوتاه آمد.

یکی از دلایل اساسی که این اصل را قانون علامت تجاری به رسمیت می شناسد این است که نمی تواند به شخص یا ارگانی  به شکل یک علامت تجاری انحصار اعطا کند ، به صورتی که به هر ویژگی واقعا کاربردی یک محصول به دلیل انجام این کار توسط یک نفر دیگر بازاریابان همان محصول را از استفاده از  ویژگی های عملکردی در محصولات خود را محروم دارند.

3-علامت هنوز به عنوان یک علامت تجاری قابل ثبت و استفاده نباشد.

این اعتراض شاید تنها به نام انواع خاصی از سری های قابل اجرا محصولات، مانند مجموعه ای از کتاب ها، فیلم ها، مجلات، و غیره اطلاق شود. اداره علائم تجاری نام یک مجموعه را اگر یک مجموعه نباشند ثبت نمیکند. یعنی، اگر تنها یک عنوان از سری برنامه ریزی منتشر شده است، هیچ مجموعه ای وجود ندارد و هیچ سری علامت تجاری، هنوز وجود ندارد.

به نقل از کتاب «the trademark guide» نوشته LEE WILSON ویرایش دوم

طبقه 41:

آموزش و پرورش، دوره های کار آموزی و تعلیمی، تفریح و سرگرمی، فعالیت های ورزشی و فرهنگی

ضابطه: به طور کلی این طبقه در قسمت (خدمات ) قرار گرفته است و به صورت خاص می توان جنس مشترک این طبقه را فعالیت هایی دانست که به نوعی با  آموزش و پرورش و تعلیم و تربیت و مباحث پیرامون آن مرتبط است.

طبقه 42:

خدمات علمی و فن آوری و تحقیق و پژوهش و طراحی در این زمینه، خدمات تجزیه و تحلیل و تحقیقات صنعتی، طراحی و توسعه نرم افزار و سخت افزار های رایانه ای.

ضابطه: به طور کلی این طبقه نیز در قسمت (خدمات ) قرار گرفته است و می توان گفت که فعالیت هایی که در زمینه های علمی و پژوهشی و تحقیقات علی الخصوص در موارد صنعتی و موضوعات مرتبط با رایانه انجام میشود در این طبقه قرار میگیرد.

طبقه 43:

خدمات عرضه اغذیه و نوشابه ، تامین مسکن و محل اقامت موقت.

ضابطه: در این طبقه نیز دو گروه از فعالیت هایی که در حیطه خدمات هستند و تقریبا می توان اشاره کرد که ارتباط چندانی با هم ندارند در یک طبقه قرار گرفته اند. قسمت اول در زمینه عرضه موارد غذایی و نوشابه ها است و قسمت دوم در زمینه تامین و فراهم آوردن مسکن اعم از ثابت و موقت.

برخی از منابع حقوق مالکیت فکری

 آیتی، حمید، حقوق آفرینش‌های فکری با تأکید بر حقوق آفرینش‌های ادبی و فرهنگی، چاپ اول، تهران: حقوقدان، 1375.
اسلامی.شیرزاد،  مجموعه قوانین مالکیت­های فکری،  مجد، 1388
اعظم احمدبیگی، علی. «ارزیابی پیامدهای الحاق ایران به سازمان جهانی تجارت در حوزه کپی رایت»،  مجموعة مقالات همایش بررسی جنبه‌های حقوقی سازمان جهانی تجارت، 15 مرداد 1375، تهران: مؤسسة مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی، 1376، صص 85 – 137.
اعظم احمدبیگی، علی. بررسی نظام ملی حق مؤلف در ایران، تهران: انتشارات سروش، 1379.
امامی، اسدالله، حقوق مالکیت معنوی، تهران، میزان، 1386
امانی، تقی، قوانین و مقررات حقوق مالکیت فکری، تهران، بهنامی ادامه مطلب...

آیا میدانید که ...

به نقل از سایت هم آفرینی

امروزه بسیاری از بنگاه های ایرانی به درستی بر اهمیت برندسازی و تاثیر شگرف آن بر تصمیم خرید مشتریان پی برده اند. با این وجود، برخی خشت اول این دیوار بلند را کج می نهند! یک غفلت اولیه که کل سرمایه گذاری های بعدی آنها را در معرض خطر قرار می دهد و می تواند پیامدهای پرهزینه ای برای شان در پی داشته باشد. اما این خشت اول چیست؟
فرض کنید کسی به شما پیشنهاد دهد که در زمینی که سند ندارد و مالک آن مشخص نیست سرمایه گذاری کنید و یک برج مسکونی زیبا و مجهز بنا کنید، آیا شما این پیشنهاد را می پذیرید؟ بی شک چنین نخواهید کرد. برگزیدن و سرمایه گذاری برای شناساندن یک نام و نشان تجاری و تبدیل آن به یک برند مشهور بدون اطمینان صد در صدی از مالکیت حقوقی آن با پیشنهاد فرضی بالا تفاوت زیادی ندارد اما متاسفانه بسیاری از بنگاه های ایرانی دچار چنین اشتباهی می شوند. اگر چه این اشتباه در بنگاه های کوچک و متوسط ایرانی رایج تر است اما گاهی شرکت های بزرگ هم دچار این اشتباه می شوند. همگی به یاد داریم که خودرو پژو پارس در ابتدا با نام پژو سفیر توسط ایران خودرو به بازار عرضه شد ولی چندی بعد به پژو پرشیا تغییر نام داد و هم اکنون در بازار با نام پژو پارس عرضه می شود. این تغییر نام و خسارت های جدی آن، بیش از هر چیز ناشی از کوتاهی در اعمال مالکیت صد در صدی بر علامت تجاری مربوطه پیش از سرمایه گذاری برای شناساندن هرچه بیشتر آن به مشتریان هدف بوده است.

ادامه مطلب...