با سلام و عرض ادب...

جزوه حقوق تجارت بین الملل دکتر پیلوار برای بچه های مالکیت فکری آماده شد... برای دریافتش به بنده ایمیل بدید...

با سلام و احترام خدمت دانشجویان حقوق مالکیت فکری

جزوه حقوق مالکیت صنعتی دکتر حکمت نیا بصورت منظم و مرتب آماده شده است،برای دریافت آن به بنده ایمیل بدهید... 

نکنه! برای دریافت متن کامل موافقتنامه به بنده ایمیل بدید...

عنوان کامل توافقنامه به فارسی: موافقت نامه وین درباره طبقه بندی بین المللی عناصر تصویری علائم 

عنوان کامل توافقنامه به انگلیسی : Vienna Classification (VCL) (international classification of the figurative elements of mark)

مقدمه - تاریخچه

توافقنامه وین یکی از توافقاتی است که در خصوص علائم تجاری توسط سازمان جهانی مالکیت فکری اداره می شود.

با توجه به ماده 19 معاهده پاریس(در حمایت از مالکیت صنعتی) که در آن کشورهای عضو اتحادیه مذکور حق ایجاد موافقتنامه ویژه ای برای حمایت از مالکیت صنعتی را دارند :

به درخواست تعدادی از ادارات مالکیت صنعتی کشورهای عضو اتحادیه پاریس، اتحادیه دفاتر بین المللی برای حمایت از مالکیت فکری(BIRPI)، (سازمان قبل از بوجود آمدن سازمان مالکیت فکری(wipo))،در سال 1967 کارگروهی را برای تهیه پیش نویس طبقه بندی بین المللی عناصر تصویری علائم تجاری تدارک دید، که در نهایت این طبقه بندی در 12 ژوئن 1973 در کنفرانس دیپلماتیک وین به نتیجه رسید.

این نکته قابل ذکر است که این توافقنامه برای طبقه‌بندی علائمی که مشتمل بر عناصر تصویری می باشند تأسیس شده است.

 این طبقه‌بندی هر دو سال از سوی نمایندگان کشورهای عضو مورد بازبینی قرار می‌گیرد و طبقه‌بندی فعلی از سال 2008 اجرایی شده است.

کشورهای عضو آن در حال حاضر 43 کشور می باشد اما در 32 کشور لازم الاجرا می باشد. حدود 60 دفتر در سراسر جهان از این طبقه بندی استفاده می کنند که این تعداد شامل کشورهای عضو و نیز غیر عضو است.کشورهای دیگر در کنار سازمان مالکیت فکری افریقا، (OAPI    ) سازمان مالکیت فکری کشورهای بنلوکس (BOIP    ) و دفتر هماهنگ‌سازی بازار داخلی (در مورد علائم تجاری و طرح‌ها) جوامع اروپایی (OHIM    ) نیز از این طبقه‌بندی استفاده می‌کنند. دفتر بین المللی WIPO نیز طبقه بندی وین را در چارچوب سیستم مادرید برای ثبت بین المللی علائم به کار می برد.

 ایران عضو این معاهده نیست ولی به آن عمل می کند.

این موافقت‌نامه مشتمل بر 17 ماده می باشد و  در سال 1985 مورد اصلاح قرار گرفته است.

هدف و قلمرو طبقه بندی موافقتنامه وین

هدف از این طبقه بندی در اصل جستجوی علائم تجاری پیش بینی شده و رفع کردن طبقه بندی دوباره در زمانی که اسناد در سطح بین المللی رد و بدل می شوند.بنابراین،هر کشوری که به موافقتنامه وین ملحق می شود دیگر نیازی به مرتب کردن یا تنظیم کردن اسناد ملی خود یا به روز نگه داشتن اسناد موجود ندارند.

ماده 4 از توافقنامه وین ، در ارتباط با الزامات مقرر در خود موافقتنامه عنوان می دارد که، دامنه این طبقه بندی نسبت به کشورهایی است که این موافقتنامه را پذیرفته اند واینکه،به ویژه،این طبقه بندی آن کشورها را در رابطه با میزان حمایت آنها از علائم موظف نمی کند.

ساختار

طبقه بندی به صورت یک سیستم سلسله مراتبی است که از موارد کلی به موارد جزئی پیش می رود و تمام عناصر تصویری را در بخش ها،قسمت ها و دسته ها تقسیم کرده است. هر طبقه ،بخش و قسمت، یک شماره دارد که با توجه به  سیستم شماره گذاری خاص تعیین شده است. هر عنصر تصویری در یک قسمت،با سه شماره مشخص شده است : شماره اول،ممکن است از هر شماره ای بین 1 تا 29 باشد که نشان دهنده گروه(categary) است. شماره دوم،که ممکن است هر شماره ای از 1 تا 19 باشد،که نشان دهنده هر بخش(section)است،شماره سوم،که ممکن است هر شماره ای از میان 1 تا 26 باشد که نشان دهنده قسمت(part) است. برای مثال، عنوان"غذاخوردن یک دختر کوچک" مربوط به گروه 2 (انسان)،بخش 5 (بچه ها)،بخش اصلی 3(دخترها). این طبقه‌ بندی دارای 29 طبقه، 144 زیرمجموعه و 1667 قسمت است.

سلام بر دوستان مالکیت فکری...

جزوه مالکیت ادبی-هنری (قسمت 1)دکتر حکمت نیا آماده شد...برای دریافت آن به بنده ایمیل بدید ...فقط ایمیل...

با عرض سلام خدمت دانشجویان مالکیت فکری...

جزوه حقوق قراردادهای دکتر باریکلو در زمینه مالکیت فکری بصورت منظم و مرتب آماده شده است،برای دریافت آن به لینک زیر مراجعه کنید:

http://www.uploadbaz.com/jiwcmrjk2bni 

1-عنوان:

موافقت نامه لاهه در خصوص سپرده گذاری  بین المللی طرح صنعتی

2-موضوع:

موضوع موافقت نامه لاهه حمایت از طرح های صنعتی در کشور های عضو موافقت نامه است . در موافقت نامه لاهه تعریفی از طرح صنعتی ارائه نشده است. ماده 20 قانون ثبت علایم واختراعات صنعتی ایران طرح صنعتی را اینگونه تعریف کرده است :

(هرگونه ترکیب خطوط یارنگ ها وهر گونه شکل سه بعدی با خطوط، رنگ ها ویا بدون آن به گونه ای که ترکیب یا شکل یک فرآوره صنعتی یا محصولی از صنایع دستی را تغییر دهد طرح صنعتی است....)

موافقت نامه لاهه این امکان را ایجاد کرده که صاحبان طرح های صنعتی فقط با پر کردن یک درخواست در دفتر بین المللی wipo قادر به حمایت از طرحشان در چندین کشور یا منطقه باشند . اداره ومدیریت طرح های ثبت شده نیز با اقدام ساده برای ثبت تغییرات واصلاحات طرح به وسیله موافقت نامه لاهه میسر شده است.

3- تاریخچه:

موافقت نامه لاهه در سال 1925 تصویب شددر سال 1934 و1960 براساس قانون لندن ولاهه مورد تجدید نظر قرار گرفت.

براساس قانون اضافه شده 1961 وقانون مکمل 1967 (که در سال 1979 اصلاح شده)تکمیل ویک قانون دیگر نیز درسال 1999 تصویب شده است. که در این قانون عنوان موافقت نامه از موافقت نامه لاهه در خصوص سپرده گذاری بین المللی  طرح های صنعتی به موافقت نامه لاهه در خصوص ثبت بین المللی طرح های صنعتی تغییر یافت.

در سپتامبر 2009 تصمیم گرفته شد که اجرای قانو ن 1934 لندن متوقف شودو در سال 2010 اجرای آن متوقف شد.به این معنی که هیچ ثبتی براساس قانون 1934 نمی تواند وارد دفتر ثبت بین الملل شود وتمدید ثبت های موجود نیز تا حداکثر مدت مقرر در آن برای حمایت یعنی 15 سال ادامه می یابد.

قانون 1960 در روابط دوجانبه دولی که هم عضو این قانون هم عضو توافقنامه 1925 یا 1934 هستند اعمال شود.هردولتی که هم عضو این قانون وهم عضو توافقنامه 1925 هست باید در روابطش با دولت هایی که فقط عضو 1925 هستند به اعمال توافقنامه 1925 ادامه دهد و هر دولتی که هم عضو این توافقنامه وهم عضو توافقنامه 1934 هست باید در روابطش با دولت هایی که فقط عضو 1934 هستند به اعمال توافقنامه1934 ادامه دهد.

قانون 1990 در مورد روابط دوجانبه دول عضو این قانون وقانون 1934 وقانون 1960 اجرایی می شود در مورد طرح های صنعتی که قبل از اجرایی شدن این قانون در دفتر ب.م سپرده گذاری شده قانون 1934 یا قانون 1960 اعمال می شود.هر دولتی که هم عضو این قانون وهم عضو قانون 1934 است باید دررابطه دول عضو قانون 1934 وغیر عضو در این قانون و قانون 1960،قانون 1934 را اعمال کند. وهر دولت عضو این قانون وقانون 1960 در رابطه با دولت های عضو قانون 1960 وغیر عضو این قانون ،قانون 1960 را اعمال کند.

دو قانون از موافقت نامه لاهه یعنی قانون 1960 لاهه وقانون 1999 ژنو هم اکنون در حال اجراست .

عضویت در قانون 1999 بر اساس ماده 27 آن برای هر دولت وبرخی سازمان های بین دولتی wipo آزاد است.سند تصویب یا الحاق این قانون باید نزد دبیرکل wipo سپرده شودوعضویت درقانون 1960 براساس  بند 2 ماده 1 وماده 24 آن برای دولت های عضو کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی مصوب سال 1883 باز است.

از این لحاظ که در آینده دولت های بیشتری در آینده میتوانندبه عضویت قانون 1999 درآیند این قانون نسبت به قانون 1960 برتری ومزیت دارد. هم اکنون این موافقت نامه 62 عضو دارد.وایران عضو این موافقت نامه نیست.

4-تشکیل پرونده برای ثبت بین المللی طرح صنعتی:

 روش تشکیل پرونده برای در خواست ثبت بین المللی طرح  ممکن است در دفتر بین الملل wipo به صورت مستقیم یا غیر مستقیم از طریق دفتر مالکیت صنعتی طرف متعاهد (اگر قانون داخلی آن طرف متعاهد این اجازه را بدهد) باشد که در عمل همه درخواست های بین المللی به صورت مستقیم در دفتر بین المللی واکثرا از طریق وسایل الکترونیکی در وب سایت wipo تشکیل پرونده می شود.

مندرجات درخواست باید به زبان یا یکی از زبان های مقرر باشد که محتوی موارد ذیل می باشد:

درخواست ثبت،اطلاعات مربوط به متقاضی،شمار نسخه مقرر،یک نشانه برای محصول یامحصولاتی که طرح صنعتی را تشکیل می دهند،نشانی طرف متعاهد تعیین شده ،هزینه های مقرر، دیگر جزییات

یک درخواست برای ثبت طرح صنعتی ممکن است شامل 1000 طرح باشد به شرطی که همه آن ها متعلق به رده یکسان از طبقه بندی بین المللی برای طرح های صنعتی (طبقه بندی لوکارنو)باشند.

 اجازه تشکیل پرونده برای یک درخواست بین المللی به هر شخصی که تبعه دولت متعاهد یاتبعه دولت عضو یک سازمان بین دولتی که طرف متعاهداست یادارای اقامتگاه،محل سکونت دائم،استقرار دائمی و واقعی صنعتی یا تجاری دردولت طرف متعاهد است داده می شود.

دفتر بین المللی اگر درخواست را در زمان تحویل ناقص ببیند ومتوجه شود که تشریفات والزامات قانونی رعایت نشده از متقاضی در خواست اصلاح در محدوده زمانی مقرر می کند. اگرمتقاضی در محدوده زمانی مقرر نواقص را اصلاح نکند در خواست اعراض شده تلقی می شود.

5-ثبت وانتشار درخواست ثبت بین المللی طرح صنعتی:

دفتر بین المللی باید به محض دریافت درخواست ثبت طرح صنعتی یا به محض رسید اصلاحات آن راثبت کند در خواست ثبت شده باید منتشر شود واین نشر برای کلیه کشورهای متعاهد الزامی است ونیاز به نشربیشتر در آن طرف متعاهد توسط مالک طرح نیست.

دفتر بین الملل یک نسخه ازآگهی را باید به هر یک دفاتر طرف تعیین شده در درخواست ارسال کند.تازمان انتشار ،درخواست ثبت بین المللی توسط دفتر بین المللی به صورت محرمانه نگه داشته می شود.

ثبت های بین المللی درنشریه طرح های بین المللی که به صورت هفتگی وآنلاین منتشر می شود آگهی می شود.

متقاض می تواند درخواست تعویق انتشار آگهی را کند.اگر مدت تعویق معین شده در قانون طرف متعاهد کمتر از مدت مقرر در موافقت نامه باشدباید طی بیانیه ای به مدیرکل مدت مجاز تاخیر رااعلام کند.

اگر درقانون یک طرف متعاهد تعویق نشر در نظر گرفته نشده طرف متعاهد باید به دبیرکل اعلام کند. دفتر بین المللی باید این مورد را  به متقاضی اعلام کنداگر متقاضی از طرف متعاهد تعیین شده صرف نظر نکرد درخواست تعویق ملغی درنظر گرفته می شود.

 در هرزمان متقاضی می تواند از تعویق نشر صرف نظر ودر خواست نشر سریع طرح صنعتی موضوع ثبت رابکند. هم چنین مالک طرح می تواند در طول دوره تعویق ازدفتر درخواست کندکه به شخص ثالث اجازه اقتباس یادسترسی به برخی یاتمام طرح صنعتی موضوع ثبت رابدهد.

6-حقوق وظایف ناشی از موافقت نامه:

دول عضو ،متعهد به حمایت از طرح های صنعتی هستند وبراساس قانون اساسی شان اقدامات لازم برای اطمینان از اجرای این توافقنامه را باید اتخاذ کنند زمانی که دولت سند تصویب یا الحاق را سپرده می گذارد باید به موجب قانون داخلی در موقعیتی باشد که بتواند توافقنامه ر ا اجرا کند.طرح ثبت شده باید در هریک از طرف های قرارداد تعیین شده در درخواست حداقل همان اثر اجرایی را داشته باشد که درخواست های معمول دیگر بر اساس قانون طرف متعاهد در خصوص حمایت از طرح صنعتی دارند.اگر بر اساس قانون داخلی آن کشور تشریفات خاصی برای اعطای حمایت مقرر باشد،متقاضی باید تبعیت کند واقدامات اداری مورد نیاز توسط دفتر آن دولت انجام می شود.

7-امتناع:

هر طرف متعاهدی که توسط متقاضی مشخص شده باشد ممکن است امتناع ازحمایت از اثر را اعلام کند.

دفتر هریک از طرف های متعاهدتعیین شده وقتی شرایط اعطای حمایت را براساس قانون خود برای تعدادی یا کلیه طرح های صنعتی موضوع ثبت مقتضی نداند به طور جزیی یا کلی اجرای ثبت ب.م را در قلمرو آن دولت ممتنع اعلام می کند.امتناع از اجرای ثبت بین المللی توسط دفتر دولت متعاهد به دفتر بین المللی اعلام می شود. این ابلاغیه باید تمام مبانی اعلام رد را بیان کند.دفتر بین المللی بدون فوت وقت یک نسخه از ابلاغیه امتناع را به مالک ارسال کند .امتناع از حمایت باید قابلیت امکان بررسی دوباره یاتجدیدنظر از امتناع را داشته باشد.امتناع می تواند در هر زمانی توسط دفتر ابلاغ کننده استردادشود.

8-مدت حمایت:

مدت حمایت از طرح ثبت شده 5 سال است که قابل تمدید حداقل برای یک دوره 5 ساله براساس قانون 1960 لاهه و یا 2 دودوره 5 ساله براساس قانون 1999 ژنو است.و اگر قانون داخلی طرف متعاهد مدت بیشتری را مقرر کرده باشد همان مدت اعمال می شود.

9-ایجاد دفتر مشترک:

 اگرکشور های متعددی که قصد عضویت در موافقت نامه را دارند یا عضوآن هستنددرموردیکسان سازی قوانین داخلیشان درمورد طرح های صنعتی توافق کنند باید به دبیرکل ابلاغ کنندکه دفترمشترکی جایگزین دفتر آن ها می شود.

10-اتحادیه لاهه ومجمع:

موافقت نامه لاهه یک اتحادیه ایجاد کرده است که یک مجمع دارد، طرف های متعاهد باید به عضویت اتحادیه لاهه و مجمع در آیند .هر عضو اتحادیه که به قانون مکمل استکهلم مصوب 1967 پیوسته باشد عضو مجمع است .

(ماده 2 قانون 1967:اتحادیه ویژه باید مجمعی داشته باشد که از کشورهای تصویب کننده یا ملحق شده به قانون مکمل تشکیل شده است.)

هر عضو باید یک نماینده داشته باشد هر نماینده فقط برای یک عضو نمایندگی می کند. اعضای اتحادیه که عضو مجمع نیستند فقط به عنوان ناظر پذیرفته می شوند.

ازمهم ترین وظایف مجمع : رسیدگی به امور مربوط به اداره وپیشبرد اتحادیه واجرای موافقت نامه ،اعمال حقوق ووظایفی که بر اساس قانون مکمل 1967 مخصوص اوست ،ارائه دستور العمل های لازم به دبیر کل درخصوص تدارک کنفرانس تجدید نظر ،تصویب برنامه وبودجه دوسالانه اتحادیه وتصویب،اصلاح  واجرای آیین نامه ها می باشد.

مجمع باید بکوشد تصمیمات به اتفاق آرا باشد.اگر اتفاق حاصل نشد باید رای گیری شود،در این صورت هر طر ف یک حق رای به نام خودش دارد.

اصل این است که حد نصاب رای در مورد موضوع معین رای نیمی از اعضای مجمع که دارای حق رای هستند می باشد اگر نصف اعضا نباشند ولی یک سوم یا بیشتر باشند(مگر در مورد روند رسیدگی مجمع )،تصمیم اتخاذ میشودو به دیگر دولت ها ی غیر حاضر ابلاغ می شود تا نظر خود را ظرف 3 ماه اعلام کنند اگربا جمع آرا ارسالی حد نصاب فراهم شد تصمیم اجرایی می شود.

هر دوسال یک بار مجمع در زمان ومکان یکسان به صورت عادی تشکیل جلسه می دهد مگر در شرایط ویژه.جلسه فوق العاده به دعوت دبیر کل یا یک چهارم اعضای مجمع یا به اختیار دبیر کل تشکیل می شود.دستور کار هر جلسه توسط دبیر کل آماده می شود.قوانین اجرایی مجمع توسط خود مجمع اتخاذ می شود.

11-اصلاح وتجدید نظر :

توافقنامه باید به منظور ایجاد اصلاحات برای پیشبرد حمایت حاصله از سپرده گذاری بین المللی طرحها ، مورد تجدید نظر دوره ای قرار گیرد. که از طریق کنفرانسی متشکل ازطرف های متعاهد اصلاح وتجدیدنظر می شود.

12-آیین نامه ها:

موضوع آیین نامه ها جزییات اجرای این قانون است که شامل اموری که در قانون نوشته باید در آیین نامه مقرر شود یا تشریفات ومراتب اجرایی کردن قانون می باشد. در صورت تعارض بین مقررات قانون وآیین نامه ها مقررات قانون ملاک است.

13-لغو وانصراف از عضویت موافقت نامه:

هردولت عضو میتواند طی ابلاغیه ای خطاب به دبیر کل ،این توافقنامه را به نام خود وبه نمایندگی از تمام یا بخشی از قلمرو خود رسما لغو کند. که یک سال پس از دریافت توسط دبیر کل لازم الاجراست.لغو توافقنامه به معنای مبرابودن از تعهدات ایجاد شده ای که ماقبل لغو اجرایی شده اند نیست.

14-قابلیت اعمال دیگر حمایت ها ی اعطایی براساس قوانین داخلی یا سایر معاهدات بین المللی

مفاد این قانون مانع استفاده از حمایت بیشتر اعطاشده توسط قانون طرف متعاهد یاحمایت اعطاشده توسط کنوانسیون ها ومعاهدات کپی رایت بین المللی آثارهنری ، آثارهنری کاربردی و.... نمی باشد.

هر یک از طرفین متعاهدباید ازمقررات کنوانسیون پاریس در مورد طرح های صنعتی پیروی کند.

لذا مقررات بخش چهارم از قسمت دوم موافقت نامه تریپس در خصوص جنبه های تجاری مالکیت فکری(مواد25و26)نیز در صورت وجود شرایط د ر خصوص طرح های صنعتی قابل اعمال است.