از زحمتی که کشیدید خیلی ممنون هستم. گزارش خوبی بود اما به نکات زیر هم توجه داشته باشید:

1. در گزارش‌های بعد دقت کنید همان عناوین و پرسش‌های خواسته شده رو جواب بدید چون اساسا ترجمه متن از شما خواسته نشده. همچنین به نکاتی که در تصحیح گزارش خانم کریمایی گفته شده عمل کنید.

2. مواردی بود که به پرونده اضافه کرده بودید و ذکری از آنها در حقایق پرونده نبود که در همان متن خودتون روش خط کشیدم و مواردی که جا انداخته بودید یا غلط بود که با رنگ قرمز صحیحش رو اضافه کردم.

3. فهرست بعضی از حقایق پرونده که در گزارش شما ابهام داشت اینها هستند:

ـ  در این پرونده ذکری از اصطلاح علامت تجاری نیست و فقط عنوان نام یا علامت به‌کار برده شده است.
ـ  قاضی اشاره ای به امکان اضرار خوانده به خواهان نکرده است.
ـ  قاضی اشاره‌ای به این امر نداشته که خواهان سمت ندارد و ذینفع نیست و بالعکس وی را به عنوان صاحب نام یا علامت ذکر می‌کند.
ـ  قاضی اشاره‌ای به ثبت علامت ندارد و ظاهرا هنوز سیستم ثبت علامت وجود نداشته است.
ـ  قاضی عمل خوانده را تقلب در تجارت ندانسته و بالعکس این شبهه را رد کرده است.
ـ  پاورقی مربوط به رأی مجدد نیست اساسا در حقوق رأی مجدد نداریم.
ـ  بحثی درباره مسئولیت مدنی و مالیت نام یا علامت مورد نظر وجود ندارد.
ـ  بحثی درباره ارث رسیدن نام یا علامت مورد نظر وجود ندارد.

4. متن گزارش پیشنهادی من هم این هست:

عنوان پرونده: «سینگلتون» علیه «بولتون» - 1783
موضوع: تقلید از عنوان کالای دیگری (نه عنوان تاجر یا تجارت دیگری)

حقایق پرونده:
توماس سینگلتون سازنده دارویی با نام «پماد زرد دکتر جانسون» است.
این دارو فاقد ورقه اختراع است.
توماس سینگلتون فوت کرده و فرزندش با همان نام به تولید دارو ادامه می‌دهد.
خوانده دارویی با همان ترکیب ساخته و با همان نام توزیع می‌کند که همین امر مورد اعتراض خواهان است.
هیچ دلیلی یافت نشد که خوانده قصد داشته باشد القا کند که داروی ساخت خواهان است.

حکم:
دلیلی برای اعتراض خواهان وجود ندارد. اگرچه خوانده داروی ساخت خود را تحت نام یا علامت خواهان فروخته است و این می‌تواند مصداق تقلب باشد اما از یک سو وی همان داروی ابداعی پدر خواهان را می‌سازد و از سوی دیگر خواهان نیز در حال ساخت داروی پدرش است و در واقع هر دو در حال ساخت و توزیع داروی ابداعی شخص ثالث با نام یا علامت همان شخص ثالث هستند. از این نظر تفاوتی میان دو طرف نیست. بنابراین فقط اگر خوانده ترکیب ساختگی خود را با عنوان داروی ابداعی دکتر جانسون توزیع می کرد این عمل وی مصداق تقلب و مجرمانه بود.
همچنین هیچ دلیلی وجود ندارد که بتوان گفت خواهان بر ترکیب دارو یا نام دارو مالکیت دارد.

ماهیت علامت:
قاضی به ویژگی‌های علامت قابل حمایت نپرداخته است اما ظاهرا از منظر وی علامت تجاری نشانه‌ای که تولیدکننده یا تاجر بر کالای خود استفاده می‌کند (و تقلید از آن یا مشابهت علامت ها تا به یکی از عناوین مجرمانه مانند فریب عموم منجر نشود مجاز است).

پرونده Black well برعلیه Armisted سال 1872به  

دادگاه : ایالت ویرجینیا

 موضوع:استفاده از علامت تجاری کاخانه تنباکو توسط کاخانه مشابه واستفاده از نام جغرافیایی durham

خواهان :اقایه بلک ول صاحب کارخانه تنباکو بانام Gennuine durham smoking tobacco

خوانده: اقایه ارمیستد صاحب کارخانه Beast espanish flavord durham

حکم: قاضی پرونده با رد ادعاهای خوانده مبنی بر:

 1سابقه استفاده ازاین علامت یعنی قبل از سال1860 که خواهان ادعامیکند

 2 بی شباهت بودن علامت اوبا علامت خواهان

 3 متقلبانه و نمایشی بودن اظهارات خواهان

 حکم به نفع خواهان کرده و خوانده رااز استفاده ااین علامت محروم کرده است وحکم به جبران خسارت ناشی از عدم فروش خواهان کرده است البته قاضی نام جغرافیایی درهم را متعلق به عموم میداند واستفاده خوانده رااز این جهت بدون مشکل میداند زیرا این نا یک منطقه یاشهر است کهنمی توان منحصر به فردی باشد

حقایق پرونده:

 1- استفاده متقلبانه از علامت ونام دیگری که بازحمت ان را مشهرکرده است غیر منصفانه زیرا دربازارمشتری بانام درهم اسموکینگ توباکو محصول کارخانه خوهان رامیشناخته ولذا استفاده از نامی شبیه این برای گمراه کردن مشتری ممنوع است

2-علامت بلک ول همراه یک سرگاو نر بوده وخوانده هم در علامت خود از شکل گاو نر استفاده کرده ولذا سوئ نیت مبنی بر استفاده متقلبانه معلوم میشود

3- استشهادی که خوانده به ان استناد میکند که زمانیکه اواز علامتش استفاده میکرده کاخانه دیگری در درهم متناقض میباشند

4-هرگاه شخصی برای محصول خود نام خاصی را مشخص کند یک نوع مالکیت شخصی برای او ایجاد میشود که دیگران حق تعرض به ان راندارند ویک اصل (دکترین )وجود دارد که فروشنده مالک علامت تجاری خویش است

ومیتواند ازهرگونه تقلب از ان جلوگیری کند زیرا اخلاق تجاری وحمایت از ابرویه تاجر وحمایت از حقوق مصرف کننده اقتضااین حمایت رادارد

5- ایا لایحه قانونی این حق وعلامت را به رسمیت میشناسد یاخیر؟ البته با توجه به استشهادیکه بر علیه ان مطرح شده است وقاضی در صدد پاسخ به این پرسش برمیاید که درنهایت انرا تایید میکند.

استدلالات:قاضی پرونده مفصلا هرسه ادعایه خواهان رارد میکند 1 اینکه خوانده ادعا تقدم استفاده رامیکن واستشهاداتی را برای  اثبات ان می اورد مورد قبول قاضی قرار نمیگیرد زیرا خواهان در سال 1860 از صورت حسابهایی بااین نام استفاده میکرده 2- اینکه غلامتهایشا شبه یکدیگر نیس هم مردود است زیرا دربازار همه مشتریان نااگاه محصولات خواهان رابانام "درهم اسموکینگ توباکو " 

میشناختند ولذا استفاده ازنا م مشابه ان تقلب محسوب میشود وهمچنین استفاده از شکلی از گاونر وحتی رنگ زمینه مشابه دال بر سوئ استفاده میباشد

  3 - ادعایه سوم خوانده که گفته بود خواهان ازمقدمات واظهارات متقلبانه برای دفاع از خودش استفاده کرده است رانیز قاضی قبول نمیکن زیا شواهد وقرائن به نفع او میباشد

مبنای حمایت: مالکیت هر شخص بر نتایج کار و زحمتی که میکشد وحمایت از مشتری نااگاه و اخلاق  وتجاری  است.

باتشکر مهدی فرقانی

از خانم کریمایی کمال تشکر رو دارم ولی دو نکته رو باید عرض کنم: یکی اینکه ترجمه متن خواسته نشده بود. روش باید این باشه که متن رو بخونید و بفهمید و حداکثر نوت بردارید بعد به پرسش‌هایی که خواسته شده پاسخ بدید و تحلیل کنید. هر جای متن رو نفهمیدید باید برای فهمیدنش تلاش کنید و یا بپرسید. در گزارش شما متن فقط ترجمه شده ولی مشخصه که فهمیده نشده. دوم اینکه انشاالله باید برنامه ریزی منظمی برای تقویت زبان داشته باشید. به دوستان پیشنهاد شد حتما روزی چند صفحه از یک متن زبان عمومی (نه تخصصی) در سطح خودتون مطالعه کنید و حدود ده لغت رو در برنامه انکی وارد کنید و اشکالات ساختاری و گرامری رو هم بپرسید. به این صورت تا اخر ترم با متون انگلیسی مأنوس میشید و گزارش‌های بهتری تهیه می‌کنید. خوندن این رشته بدون زبان بی‌فایده است. خلاصه و حقایق پرونده رو براتون می‌گذارم لطفا با گزارش خودتون و متن لاتین تطبیق بدید:

عنوان پرونده: «بلانچارد» علیه «هیل» ـ 1742

موضوع: تقلید در استفاده از مهر یا عنوان Great Mogul بر کارت‌های بازی

حقایق پرونده:
مهر مذکور طراحی خواهان است.
حق استفاده انحصاری از آن بر اساس فرمان شاهی پادشاه قبلی به شرکت‌های سازنده کارت بازی اعطا شده بوده.
خواهان مدعی است با استفاده خوانده از علامت خواهان به وی زیان وارد شده است.
مهر مذکور مورد تأیید ناظران صنفی و شرکت «صنفی» سازندگان کارت‌های بازی شهر لندن قرار گرفته و مجوز دارد.

استدلال‌ها:
قاضی هاردویک دادخواست را با استدلال‌های ذیل رد کرد:
ـ   اگرچه تأسیس شرکت سازندگان کارت بازی و اعطای اختیار برای قانونگذاری برای اعضای آن قانونی است اما فرمان شاهی غیرقانونی و صرفا برای افزایش درآمد بوده است در حالی که فرمان شاهی باید بر اساس مبانی حقوقی صادر شود. ضمانت اجرای این فرمان می‌تواند مراجعه با پادشاه باشد که چون جیمز اول فوت کرده است به نظر نمی‌رسد فرمان قبل به قوت خود باقی باشد.
ـ   هیچ رأیی مبنی بر این وجود ندارد که از استفاده علامت یکسان با دیگری منع کرده باشد ضمن اینکه این امر آثار سویی خواهد داشت.
ـ   اگرچه خواهان معتقد است شرایط پرونده خیاط لباس (Southern v How) در اینجا وجود دارد اما در آنجا صرف استفاده از علامت یکسان موضوع رأی نبوده است بلکه این استفاده با طرحی فریب‌کارانه برای جازدن لباس‌های نامرغوب یا با قصد متفرق کردن مشتریان تولیدکننده لباس دیگر همراه بوده است.
ـ   سازندگان کارت یک مقام رسمی با مهر مخصوص دارند و هر سازنده هم علامت یا مهر خود را روی کارت‌هایش استفاده می‌کند تا دریافت‌کننده عوارض متوجه شود سازنده چه کسی است. البته به دلیل غیرقانونی بودن فرمان شاهی مدت‌ها پیش دریافت این عوارض متوقف شد.

ـ   به طور کلی هیچ دلیلی وجود ندارد که یک تاجر را از استفاده علامت برابر با دیگری منع کند.

حکم:

قاضی حکم به بی‌حقی خواهان صادر کرده است.

ماهیت علامت مورد حمایت از منظر قاضی:

نشانه‌ای که تولیدکننده یا تاجر بر روی کالای خود استفاده می‌کند (به شرط آنکه با قصد فریب‌کارانه و اضرار همراه نباشد).

مبنای حمایت:
دادگاه حمایت از علامت تجاری را نمی‌پذیرد و استفاده از علامت یکسان از سوی دو تاجر را جایز می‌داند البته اعمال متقلبانه و فریب‌کارانه را منع می‌کند که در مورد این پرونده وجود نداشته.

موضوع: علامت تجاری مهر مغول

حقایق پرونده :

خواهان اقدام به گرفتن دستور موقت برای منع خوانده از استفاده از مهر مغول روی کارت هایش کرده با استناد به اینکه حق انحصاری این مهر برای خواهان است و او این مهر را به خودش اختصاص داده بر طبق پروانه ای که از طرف شرکت سازندگان کارت پادشاه چارلز به طور رسمی به او واگذار شده. همچنین اقامه ی دعوی کرده به منظور جبران خسارت وارده به خودش و استدلال کرده کهخودش علامت را ساخته و از طرف واردن و دستیار شرکت سازندگان کارت های بازی شهر لندن هم تایید شده

دلایل و مستندات :

لرد هارد ویک اعطای دستور موقت را در این پرونده نپذیرفته و گفته که هیچ مثالی برای منع یک تاجر از استفاده از علامت یکسان با تاجر دیگه نمی شناسه.لرد چنسلر معتقد است که هدف این پروانه غیر قانونی است هرچند بندها و مواد ایجاد کننده شرکت قانونی است.

هیچ مبنا و اساسی در این پرونده برای اعطای دستور موقت وجود ندارد. وکیل عمومی به پرونده ای اشاره کرده که در آن خیاطی علیه خیاط دیگر اقامه ی دعوی کرده برای استفاده از علامت تجاری یکسان و قاضی قرار رد دعوی صادر کرده. در مورد پرونده های حق امتیاز انحصاری دادگاه ایجاد نمی کند حقی از این قبیل را که ادعا شده بر مبنای امتیازی که پادشاهی داده مگر اینکه اقامه ی دعوی به منظور ایجاد این حق باشه. دادگاه این کار را نمی دهد حتی در مورد چاپ کتاب مقدس و کتاب دعا. این پروانه در زمان پادشاه جیمز رایج بود و اعطای آن در وهله ی اول به منظور کسب منافع مالی بوده. در این پرونده یک بند به منظور جلوگیری از واردات کارت ها از مناطق خارجی وجود دارد و یک بند دیگر هم وجود دارد که ساخت کارت در لندن و 10 مایل اطرافش را محدود می کند و صراحتا مخالف قانون است. هر سازنده خاص باید علامت یا مهر اختصاصی خودش را داشته باشد بنابراین گیرنده خدمت با دیدن علامت متوجه می شود که سازنده ی محصول چه کسی است. بند دیگری در این امتیاز وجود دارد که از طریق آن هر سازنده ی کارتی از دیگران متمایز میشود. منفعت بزرگی به امتیازهای انحصاری تعلق می گیرد.

اعتراض شده که خوانده با استفاده از این علامت به خواهان خسارت زده چون مشری هایش را تصاحب کرده. همچنین در پاسخ خوانده یک حقیقتی مطرح شده که توسط خواهان رد نشده و اینکه سازنده کارت علامت تقریبا متفاوتی با آنچه خواهان سابقا درست کرده استفاده کرده است. و تمامی سازندگان کارت اگر امتیاز را ببینند به مهری که در زیرش معطوف شده نظرشان جلب می شود.

رای نهایی :

در کل در این پرونده هیچ دلیلی برای اعطای دستور موقت علیه خوانده نیست مگر تا زمان رسیدگی به اصل دعوی

حقایق پرونده:

خواهان دارویی تحت عنوان دکترجانسون تولیدکرده وبه فروش رسانده خوانده هم دارویی باهمین نام وعلامت تولید وبه فروش رسانده  نکته ی مورد توجه این است که این علامت به ثبت نرسیده ودوم اینکه این علامت تجاری قبل از اینکه مورد استفاده ی خواهان قرار بگیرد مورد استفاده ی پدر او بوده درواقع توماس سینگلتون پدر خواهان پمادی رو تحت عنوان پماد دکتر جانسون  تولید وبه فروش رسانده و بعدازمرگش وارث او که همان خواهان است تولید این دارو را ادامه داده با همان علامت تجاری.

رائ صادره توسط لرد منس فیلد:

رائ به بی حقی خواهان صادرشده بااین استدلال که اگرچه که خوانده ازعلامت تجاری خواهان استفاده کرده و ممکن است ازااین طریق باعث اضرار خواهان شده باشد اما این علامت تجاری متعلق به خودخواهان نیست بلکه متعلق به شخص ثالث است در نتیجه خواهان حقی در اقامه ی دعوا نداشته به دلیل ذینفع نبودن.

استدلال دوم اینکه اگرچه علامت تجاری متعلق به خود خواهان هم باشد به دلیل اینکه به ثبت نرسیده موردحمایت قانون قرار نمیگیرد [چون خوانده از نام مورد نظر با این عنوان که در حال تولید همان ترکیب و داروی (پدر) خواهان است، استفاده کرده در اینجا فریب و تقلبی مرتکب نشده است] درنتیجه اگرچه که خوانده هم ازاین علامت استفاده کرده باشد ونوعی تقلب در تجارت باشد وموجب اضرار اما ازحیث قانون ثبت علائم تجاری مورد دفاع قرار نمی‌گیرد درنتیجه خواهان از این طریق نمیتواند امتیازی رو در دعوا کسب کند.

[همچنین هیچ دلیلی وجود ندارد که بتوان گفت خواهان بر ترکیب دارو یا نام دارو مالکیت دارد.]

اما به نظر میرسد این پرونده مجدد مورد رائ واقع شده و در رائ مجدد به حمایت از خواهان پرداخته بااین استدلال که:

[به طور کلی] هر تولید کننده ای که علامتی رو برای کالای خود انتخاب میکند بااین قصد

است که با ان علامت دربازار شهرت پیدا کنه و خود و کالای خودش رو به دیگرن معرفی کنه اعم ازاینکه علامت ثبت شود یا خیر در هر حال ان علامت مورد حمایت است و

[که به دیگران القا کند که کالای مزبور به‌وسیله وی تولید شده است در این صورت] اگر شخص دیگری

از ان سواستفاده کند به نوعی رقابت نامشروع پرداخته درنتیجه

[از همان علامت استفاده کند با هدف القای اینکه کالایش توسط خواهان تولید شده است] مالک ان علامت میتواند متجاوز را مورد تعقیب قرار دهد.

درجایی که علامت ثبت شده باشد مشمول قانون ثبت علائم واختراعات قرار میگیرد وازاین طریق مورد حمایت است اما اگرثبت نشده باشد ازطریق سیستم مسولیت مدنی مورد حمایت قرار می‌گیرد ازاین حیث که علائم تجاری هم به نوعی مال محسوب میشوند و تجاوز به اموال واضراربه غیر ممنوع است.

نکته ی دوم اینکه این علامت تجاری اگرچه متعلق به پدرخواهان بوده اما نمیتوان به این خاطر اورا محکوم به بی حقی نمود به این دلیل که بعدازفوت صاحب علامت تجاری حقوق مادی ومعنوی مربوط به ان به رای مدتی به وراث میرسد ودراین دعوا خواهان به عنوان وارث میتواند مانع سواستفاده غیرشود.

از آقای کردزنگنه متشکرم که اولین گزارش رو در وبلاگ قرار دادن و امیدوارم همیشه اول باشن. اما باید دقت تون رو خیلی بالاتر ببرید. مثلا هیچ دیکشنری declaration رو حکم دادگاه ترجمه نکرده برای مثال بابیلون صراحتا نوشته دادخواست. این جور اشتباهات جهت‌گیری و نتیجه‌گیری کل گزارش رو منحرف می‌کنه. همین‌طور دقت کنید اکیدا از یک متن یا عبارت ترجمه تحت‌الفظی ارائه نکنید. سعی کنید اول خوب بفهمید بعد فهم خودتون رو بیان کنید. ضمنا بخشی با عنوان حقایق پرونده و همچنین تعریف علامت جا افتاده است. من برای نمونه خلاصه پرونده صحیح رو اینجا براتون بازنویسی می‌کنم:

نام پرونده: «مؤسسه آبجوسازی آنوسر بوش» علیه «پیزا» - 1885.

دادگاه: دادگاه بخش جنوبی نیویورک.

موضوع: علامت تجاری، نام جغرافیایی، تقلید متقلبانه از لیبل دیگری

خواهان: در شهر سنت لویز بطری‌های آبجو تولید و تحت نام آبجوی سبک سنت لویز (ST. Louis Lager Bear) به کشورهای پاناما و آمریکای جنوبی صادر می‌کند.

خوانده: شرکت ویلیس جی (WALLACE , J) یک شرکت رقیب شرکت خواهان [در تولید آبجو] در نیویورک است که محصولات خود را به کشورهای پاناما و آمریکای جنوبی صادر می‌کند. خوانده نام آبجوی سبک سنت لویز   [مانند لیبل خواهان] را بر بطری‌های تولیدی خود درج کرده است.

خلاصه حکم: مطابق حکم صادره اگرچه چون خواهان آبجوهای خود را در شهر [‌سنت لوییس] تولید می‌کرده است و استفاده وی از نام آن شهر مشروع است اما وی دارای حق انحصاری به‌عنوان علامت تجاری یا به‌عنوان اختصاص نام مورد نظر به محصولات خود نیست. با وجود این باید از انحراف در تجارت توسط خوانده از طریق استفاده از لیبل‌های تقلیدی یا وانمودسازی محصول خود به‌جای محصول خواهان جلوگیری شود.

حقایق پرونده:

1.    خواهان سالها است به صادرات به منطقه امریکای لاتین و پاناما با همین نام مشغول است.
2.    خواهان در منطقه امریکای لاتین و پاناما دارای بازار و شهرت شده است.
3.    تولیدکنندگان زیادی آبجوی سبک در سنت لویز تولید می‌کنند اما هیچ کدام صادرات ندارند و هیچ کدام از این نام استفاده نمی‌کنند.
4.    آبجوهای خوانده در نیویورک تولید و به منطقه امریکای لاتین و پاناما  صادر می‌شود.
5.    محصولات متعلق به خوانده در منطقه امریکای لاتین و پاناما رقیب محصول خواهان است.
6.    گواهی افراد نشان می‌دهد محصولاتی که با نام مورد نظر عرضه می‌شود در منطقه امریکای لاتین و پاناما مورد خواست مردم است.
7.    شکی نیست که خوانده به دلیل رقبت مردم به نام مذکور از این نام استفاده می‌کند تا مردم تصور کنند آبجوی وی نماینده آبجوی سنت لویز در نیویورک است.
8.    خوانده مدعی است تولید آبجو در سنت لویز و نام آن برای مصرف‌کنندگان مهم نیست بلکه آنان به این نام به عنوان اینکه نشان می‌دهد آبجو ساخته شده در امریکا است (و نه آلمان و انگلستان) می‌نگرند.
9.    این احتمال بسیار ضعیف است که عمل خوانده موجب جذب بخشی از فروش خواهان نشود و بخشی از مشتریانش جذب خوانده نشوند. بنابراین این عمل فریب‌کارانه وی موجب زیان دیگری است.
10.     عمل فریب‌کارانه خوانده مصداق رقابت غیرصادقانه زیان‌آور است و لذا ضرورتی نداشته که خواهان نام مذکور به عنوان علامت تجاری معتبر وی مطرح باشد.

ماهیت علامت مورد حمایت از منظر قاضی:

چون موضوع پرونده بیشتر درباره نام جغرافیایی است ماهیت علامت به درستی مشخص نشده است اما شاید بتوان گفت از منظر این رأی علامت تجاری نشانه‌ای که تولیدکننده یا تاجر بر کالای خود استفاده می‌کند (و می‌تواند غیرانحصاری باشد) .

مبنای حمایت:

موضوع این پرونده بیشتر به نام جغرافیایی شبیه است تا علامت تجاری و اساسا محور بحث دادگاه نامی است که با به‌کار بردن آن محصول به منطقه جغرافیایی خاصی منتسب می‌شود و لذا دادگاه تصریح می‌کند هر تولیدکننده‌ای در آن منطقه می‌تواند از آن استفاده کند. با وجود این و با تسامح می‌توان گفت مبنای حمایت دادگاه از نام مذکور در پرونده صرفا منع اعمال متقلبانه و فریب‌کارانه و جلوگیری از از اشتباه مصرف‌کننده و فریب وی جلوگیری بوده است.

موضوع پرونده : دعوای شبیه سازی جعلی از علامت تجاری ست لویز

خلاصه پرونده :

دادگاهی در آمریکا سال 1885 پرونده ای تحت عنوان فوق مبنی بر اینکه شاکی در شهر ست لویز آبجوهای شیشه ای تولید و به کشورهای پاناما و آمریکای جنوبی تحت علامت تجاری ست لویز لاگر بیر (ST. Louis Lager Bear) صادر   می کرده و مدافع پرونده که به عنوان حمل کننده آبجوهای تولیدی از شهر نیویورک در شرکت ویلیس جی (WALLACE , J) بوده و به کشورهای پاناما و آمریکای جنوبی ، تحت علامت تجاری ست لویز لاگر بیر تولید و در واقع رقیب شاکی تلقی گردیده است ، در جریان رسیدگی قرار می گیرد ، در پرونده اعلام شده شاکی نمی تواند مدعی حق انحصاری کلمه و شهرت ست لویز را به عنوان علامت استفاده از آن کالا و از روی آبجوهای صادر شده به کشورهای پاناما و آمریکای جنوبی داشته باشد .

ادامه مطلب...

هزینه ها و روند ثبت بین المللی علامت تجاری
الف) هزینه ریالی ثبت اظهارنامه بین المللی طبق مقررات برای اشخاص حقیقی 200000ریال و برای اشخاص حقوقی 400000 ریال می باشد که همزمان با درخواست ثبت بین المللی به حساب دفتر مالکیت صنعتی جمهوری اسلامی ایران واریز خواهد شد.
 ب) هزینه ارزی جداگانه‌ای هم باید به وایپو پرداخت شود. برای نمونه برای ثبت یک علامت رنگی در ده کشور عضو مادرید می‌تواند حدود 3 تا 4 دلار باید واریز شود. ثبت همین علامت برای یک طبقه 2 تا 3 دلار خواهد بود. البته اینکه درخواست ثبت در چه کشورهایی می‌شود تأثیر اساسی در مبلغ خواهد داشت.
به‌طور کلی تعداد کشورها، تعداد طبقات و رنگی یا سیاه سفید بودن علامت در هزینه مزبور اثرگذار است.

ادامه مطلب...

روند ثبت بین المللی علامت تجاری

ثبت بین المللی علامت تجاری برای کشورهای عضو موافقت‌نامه مادرید صورت می‌گیرد و اتباع سایر کشورها مجبورند برای ثبت در هر کشور جداگانه به دفتر ثبت علائم آن کشور مراجعه کنند. جهت درخواست ثبت بین المللی علامت تجاری بر اساس مادرید، ابتداء بایستی علامت موردنظر درکشورمبداء به ثبت برسد. بنابراین ثبت داخلی علامت تجاری در کشور مبداء  پیش نیاز ثبت بین المللی علامت تجاری درکشورهای عضو سیستم مادرید است.
نخستین گام در این امر، پرکردن فرم اظهارنامه علامت تجاری نزد اداره مالکیت صنعتی است. این فرم درخواست باید شامل جزئیات و مشخصات متقاضی و مشخصات علامت مورد درخواست از قبیل رنگ، فرم و مانند آن و نیز طبقه کالا یا خدمات مربوطه باشد که قرار است علامت همراه آن استفاده شود.
علامت تجاری باید خاص و متمایز کننده باشد بطوریکه دیدن آن علامت تنها محصول مورد نظر شما را متبادر سازد و مصرف‌کننده را به اشتباه نیازندازد. همچنین نباید مغایر با موازین شرعی و نظم عمومی باشد.

ادامه مطلب...

معاهده علائم تجاری    trademarks law treaty (TLT)          (1994)

هدف از این معاهده که در سال 1994 از سوی وایپو تأسیس شده است ساده‌سازی و هماهنگ‌سازی رویه‌های ملی در ثبت علائم تجاری است تا ثبت علامت تجاری در کشورهای مختلف با مشکل روبرو نباشد. بنابراین اکثر مواد این معاهده درباره رویه‌های ثبت یا تجدید ثبت علامت یا اعمال اصلاحات در تقاضانامه ثبت در دفاتر ثبت است. بر اساس این معاهده متقاضی ثبت باید همراه تقاضای ثبت خود، نام، نشانی و دیگر مشخصات خود را و نیز ویژگی‌های علامت مورد تقاضا و طبقه‌بندی کالا یا خدمات مربوطه (بر اساس موافقت‌نامه نیس) و قصد خود برای استفاده از علامت را بیان کند. شرایط مذکور در این معاهده حصری است و کشورهای عضو نمی‌توانند شرایط دیگری را بر آن بیافزایند. هم‌اکنون 53 کشور عضو این معاهده هستند.

ادامه مطلب...