«قهوه کلمبیا»

کلمبیادومین کشورتولیدکننده قهوه درجهان است،تولیدتجاری قهوه درکلمبیادرطول نیمه اول قرن نوزدهم شروع شد،درسال1927اتحادیه ای ازتولیدکنندگان قهوه تشکیل شدکه دراداره ومدیریت کشاورزان وایجادسودمعقول برای آنهاموفق بودهاست(FNC).

اتحادیه(FNC)برای تمایزقهوه کلمبیاازقهوه های تولیدکشورهای دیگر،یک چهره خاص برای محصول انتخاب کردکه چهره یک شخصیت افسانه ای به نام جان والدزبایک کلاه لبه پهن اسپانیایی درحال هدایت قاطرش بود.

برای به دست آوردن گواهی جهت استفاده ازعلامت تجاری جان والدزمحصول بایدصددرصد قهوه کلمبیاباشدوکیفیت آن توسط اتحادیه تاییدشده باشد.

بعدازآن اتحادیه واژه«کلمبیایی»رابرای قهوه به عنوان یک علامت تاییدشده درایالت متحده وکاناداثبت کرد.جهت تضمین کیفیت قهوه کلمبیا،FNCاقدام به آموزش کشاورزان جهت تولیدقهوه نمودکه ازسال1959تاکنون ادامه دارد.

درسال2004بازرسی ای که توسط« KRC research»موسسه تحقیقاتی تجاری واشنگتون انجام شدنشان دادکه91درصدمصرفکنندگان درایالات متحده،کانادا،اسپانیا،...کلمبیارابه عنوان کشورتولیدکننده قهوه می شناسندFNCمتوجه شدکه اعمال علایمشان درآمریکای شمالی دشواروگران است وحقوقدانان بایدمقررات منظمی رابرای دفترثبت علایم واختراعات ایالات متحده تنظیم کنندتاازثبت علایم تجاری که درآن کلمه«کلمبیا»درج شده جلوگیری شود،راه حلی که FNCدرنظرگرفت این بودکه ازنشانه جغرافیایی استفاده کند.

درسالFNC 2004 نام« café de Colombia »رابه عنوان نشان جغرافیایی قهوه کلمبیا شناسایی کردکه درسال2005آنراتحت حمایت نظام اتحادیه اروپاقابل اعمال دانست ودرسال2007به عنوان نشانه جغرافیایی حمایت شده تحت نظام EUرسماًموردحمایت قرارگرفت ودرایالات متحده به عنوان علامت تجاری براساس راهکارهای FNCموردحمایت است.

نشانه جغرافیایی : Rooibos 

نوع صنعت : محصولات غذایی 

نوع سازمان : شرکت تعاونی بازرگانی

کشور : افریقای جنوبی

هدف : حمایت از دانش سنتی و محصولات متعلق به یک منطقه خاص

ابزار حمایت : نشانه  جغرافیایی

 در اعماق کوه های شمال کیپ تاون در افریقای جنوبی بوته قرمزی در وسعت زیادی رشد میکند که نام روبیبوس میباشد این گیاه یکی از دو هزار گونه گیاهی است که در افریقای جنوبی رشد میکنند که انها را فقط باخواص گیاهی ودر مانی به رسمیت شناخته اند.

ویژگیهای منطقه

ارتفاع 200 تا 1000 متر بالاتر از سطح دریا زمین شنی و تابستان های گرم وخشک وزمستان های مرطوب وپوشش گیاهی مخصوص که این ویژگیهاوتنوع باعث فضایی خاص و شرایط مناسب برای رشد این گیاه شده است .

 دانش سنتی

مردم ان منطقه از قرنها پیش به برداشت ومصرف این گیاه مشغول هستند ودانشی که در بهره گیری از این گیاه استفاده میکنند هنوز هم در کشت مدرن ان استفاده میشود اگرچه این گیاه واقعا چایی نیست ولی برای استفاده ان رابه صورت ریز ریز خورد میکنند وسپس در افتاب خشک میکنند ور در هایت به شکلخاصی در می اورتد ومانند چایی مصرف میکنند که رنگ خاص وقرمزی پیدا میکند .

  این نیز علامت تجاری است که در مورد این محصول در ایالات متحده به ثبت رسیده است.

بسمه تعالی

آثار هنری، ابداع و اختراع زائیده روح و اندیشه بشری است. این آثار برای انسانها لیاقت و شایستگی زندگی را تأمین می‌کنند. این از وظایف دولتها است که از هنرها و اختراعات حمایت نمایند.

این متن در سازمان جهانی مالکیت فکری (WIPO) در ژنو به 61 زبان دنیا از جمله فارسی نوشته شده است.

شکل‌گیری و عملکرد مطلوب نظام مالکیت فکری به عنوان یکی از زیرساخت‎های ضروری برای توسعه دانش‏بنیان، از جمله الزامات و زیرساخت های توسعه فناوری و نوآوری و تکمیل زنجیره ایده تا ثروت است. یکی از ملزومات اولویت‌دار ارتقای نظام مالکیت فکری در جامعه، افزایش آگاهی عمومی و دانش تخصصی نسبت به آن است. این دانش و آگاهی زمینه‏ساز مشارکت اجتماعی و همسوشدن باورها و رفتارهای جامعه با انتظارات و هنجارهای مطلوب نظام مالکیت فکری است.

در همین باره، علاوه بر ماموریت ذاتی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری برای تکمیل زنجیره ایده تا ثروت، در برخی اسناد ملی توسعه‌ای کشور احکام مرتبطی برای این معاونت صادر شده است. از جمله در نقشه جامع علمی کشور ذیل راهبرد کلان 1 توسعة علم و فناوری در کشور، راهبرد ملی «ساماندهی نظام مالکیت فکری در حوزه‌های علم و فناوری» و اقدامات ملی متعدد مرتبط با آن تعریف شده است. به همین ترتیب در ماده 17 قانون برنامه پنج‌ساله پنجم توسعه، به منظور توسعه و انتشار فناوری و حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان به دولت اجازه داده شده است تا برخی حمایت‌های مالی از فعالیت‌ها در حوزه مالکیت فکری را به انجام برساند.

بر همین اساس معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، «حمایت از ترویج مالکیت فکری» را به عنوان یکی از لوازم و مقدمات ضروری تحقق مأموریت‌ها، اهداف و احکام فوق در دستور کار قرار داده است.

در این راستا از کلیه افراد حقیقی و حقوقی صاحب توانمندی در زمینه آموزش و ترویج مفاهیم مالکیت فکری و اصول و روش‌های تجاری‌سازی دستاوردهای علمی، فنی و هنری، دعوت به عمل می‌آید تا توانمندی‌ها و ظرفیت‌های خود را برای همکاری در این طرح معرفی نمایند.

تعریف واژگان و اصطلاحات مورد استفاده در این طرح:

·معاونت: معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری. دفتر سیاستگذاری علم و فناوری از سوی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری موظف به اجرای این طرح شده است.

·مجری: افراد حقیقی یا حقوقی برگزارکننده فعالیت ترویجی. شرایطی را که باید مجری احراز نماید تا مشمول استفاده از کمک‌های این طرح شود در بخش مجریان مشاهده نمایید.

·فعالیت ترویجی: سمینار یا کارگاه آموزشی یا موارد مشابه که با هدف آموزش یا ترویج مفاهیم مالکیت فکری برگزار می‌گردد.

·دستگاه متقاضی: مراکز رشد، پارک‏ها و شهرک‏های علم و فناوری و شرکت‌های دانش‌بنیان. در این مرحله از طرح، اجرای فعالیت ترویجی توسط مجری در تعامل با مراکز رشد، پارک‏ها و شهرک‏های علم و فناوری و شرکت‌های دانش‌بنیان، به عنوان دستگاه متقاضی، مورد حمایت معاونت قرار می‌گیرد. دستگاه‌های متقاضی می‌توانند اطلاعات تکمیلی درباره این طرح را در بخش متقاضیان مشاهده نمایند.

·مدرس: فردی که از سوی مجری برای ارائه مطلب در فعالیت ترویجی به کار گرفته می‏شود. شرایط مدرس در بخش مجریان اعلام شده است.

اولویت‌های ترویجی:

معاونت با عنایت به نیازهای شناسایی‌شده و نیز ظرفیت‌های موجود در کشور، موضوعات و مخاطبان ذیل را به عنوان اولویت‌های ترویج مالکیت فکری دراین مرحله از اجرای طرح تعیین نموده است:

·ترویج در میان مراکز رشد، پارک‌های علم و فناوری و شرکت‌های دانش‌بنیان

·ترویج «فرصت‌ها و روش‌های بهره‌برداری» از اطلاعات دارایی‌های فکری ثبت شده فعلی

·ترویج «روش‌ها و اصول تجاری‌سازی» دارایی‌های فکری

بر این اساس، فعالیت‌های ترویجی با عناوین کلی ذیل – یا موارد مشابه – و با برنامه زمانی پیشنهادشده، می‌توانند مشمول حمایت‌های این طرح قرار گیرند.

ترکیب و تلفیق عناوین و مباحث فوق نیز می‌تواند به عنوان فعالیت ترویجی، ‌مورد حمایت قرار بگیرد. درصورت توافق مجری و دستگاه متقاضی بر روی عناوین و موضوعات مالکیت فکری غیر از موارد فوق، معاونت به طور موردی درباره نحوه حمایت‌ها اعلام نظر خواهد نمود.

مقاله حاضر پژوهشی است در باب مالکیت فکری که از آن به مالکیت معنوی نیز تعبیر می‌شود. این نوع از مالکیت در دو شکل عمده مورد بحث قرار می‌گیرد که هرکدام مصادیق متفاوتی را شامل می‌شوند:

1- مالکیت‌های ادبی و هنری، که شامل آثار سمعی و بصری، تجسمی، مکتوب و‌... می‌باشد.
2- مالکیت‌های صنعتی و تجاری که شامل اسماء تجارتی، علائم تجارتی و صنعتی، حق اختراع، حق دانش فنی، طرح‌های صنعتی و... می‌گردد. امروزه در حقوق هر چند مختصر ولی با دقت به تک‌تک این شاخه‌ها و متفرعات آنها پرداخته شده که هرکدام قابلیت سرفصل واقع شدن برای تحقیق و تتبع را دارا می‌باشند. در این مقاله بحث مالکیت فکری به طور کلی مدنظر بوده و از این میان بیش‌تر شاخه مالکیت‌های ادبی و هنری مورد توجه قرار گرفته است و در مجموع سعی شده در حد توان، پیشینه تاریخی بحث، نظرات فقهی و حقوقی مورد بررسی قرار گیرد و در انتها با توجه به اینکه در غرب به ابعاد گسترده‌تری از این موضوع توجه شده است تلاش شده با اشاره به قوانین اتحادیه اروپا، خواننده محترم با مصادیق جدید و راهکارهای جلوگیری از سوء استفاده‌های مختلف از این نوع مالکیت آشنا گردد.

اولاً: هدف از طرح موضوع، آشنایی هرچه بیش‌تر خوانندگان با مالکیت فکری و استعدادها و ظرفیت‌های بحث می‌باشد تا انگیزه‌ها را برای تتبع هرچه بیش‌تر تحریک نماید. لذا به برخی مسائل مانند تغییر برخی فتاوای آورده شده (فتوای آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی و بنا بر قولی فتوای امام خمینی یا مواضع اخیر جمهوری اسلامی ایران) پرداخته نشده است. ثانیاً با ملاحظه جمهوری اسلامی ایران در سال 1381 پیرو لایحه دولت مبنی بر پیوستن ایران به کنوانسیون‌های برن و پاریس در زمینه حقوق مالکیت‌های فکری و تصویب مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان، به آخرین اصلاحیه‌های این کنوانسیون متعهد شده است.

تاریخچه:

از ابتدای خلقت، انسان بنا بر فطرت و طبیعتش برای تلاش‌های کم یا زیاد خود ارزش قائل بوده و در آنچه به دست می‌آورده اعمال سلیقه می‌کرده و دیگران را نیز از تصرف در آن باز می‌داشته به طوری که این حس غریزی در بشر منشاء پدیدآوردن اندوخته‌های شخصی و احساس تعلق به آنها گردیده است. این احساس تنها نسبت به اندوخته‌های غیبی او محدود نمی‌شده، بلکه در مورد اشعاری که می‌سروده، نقاشی‌هایی که می‌کشیده و یا مطالبی که می‌نوشته نیز اعمال می‌گشته. به عقیده برخی از زمانی که انسان توانسته قلم یا قلم‌مویی در دست بگیرد این احساس وجود داشته است. موارد متعددی از دوران باستان در این مورد وجود دارد به عنوان مثال: هومودور شاگرد افلاطون پس از استفاضه از محضر استاد، یادداشت‌های خود را به سیسیل برد و در آنجا فروخت. این عمل که بدون اجازه افلاطون صورت گرفته بود نه تنها مورد شماتت اهل علم و ادب قرار گرفت بلکه خشم مردم را نیز برانگیخت.1

در اروپا به طور روشن این بحث در عهد رنسانس و با انقلاب فکری- صنعتی که در آنجا خصوصاً در صنعت چاپ پدید آمد، آغاز شد و باید نخستین آثار حمایت از نوشته‌ها را در امتیازاتی جستجو کرد که حکام و سلاطین اروپایی در قرن 16 به ناشران و کتاب‌فروشان اهدا می‌کردند که باعث می‌شد ناشران و چاپخانه‌داران این احکام را وسیله‌ای برای دست‌اندازی به حقوق مولفین قرار دهند. این وضع طی دو قرن در اروپا ادامه یافت تا اینکه برای نخستین بار در سال 1709 در انگلیس قانونی به تصویب ملکه رسید که حقوقی را برای مولفین اثر به رسمیت می‌شناخت. در اوایل همین قرن در فرانسه نیز قانونی به همین مضمون به تصویب رسید و کم‌کم بسیاری از کشورهای دیگر در اروپا، آمریکای لاتین و آسیا دست به وضع چنین قوانینی زدند. در اواخر قرن 19 با گسترش ارتباطات و پیشرفت علوم و صنایع نجومی، روشن شد که قوانین ملی هرچند جامع و کامل نباشند، نمی‌توانند به خوبی از حقوق معنوی مولفین و مخترعین دفاع نمایند؛ چرا که سوءاستفاده کنندگان با کمک وسایل ارتباط جمعی در خارج از مرزهای ملی اقدام به سرقت‌های ادبی و هنری و صنعتی می‌نمایند. لذا موافقت‌نامه‌های دوجانبه و چندجانبه و بالاخره بین‌المللی در این زمینه فراهم شد تا این که در زمینه مالکیت صنعتی و حقوق مخترعین به کنوانسیون پاریس 1883 برای حمایت از مالکیت صنعتی انجامید که تا 1996، 140 عضو داشته و در زمینه حقوق مولفین آثار ادبی و هنری و علمی نیز به کنوانسیون برن سوییس در سال 1886منتهی شد. با ادغام دفاتر این دو کنوانسیون بین‌المللی در سال 1893 نخستین سنگ بنای سازمان جهانی مالکیت معنوی گذاشته شد.

در تاریخ تمدن اسلامی علم‌آموزی، خواندن و نوشتن یک ضرورت عقیدتی بوده است و پیامبر اسلام صلی‌‌الله علیه‌ و آله از همان روزهای نخستین دعوت علم را به عنوان یک ارزش مطرح نموده‌اند. اما بحث پیدایش کتاب در جهان اسلام به طور خاص، پیوندی عمیق با کتابت حدیث دارد که از نظر شرعی مسئولیتی عظیم داشته و اعتبار آن نیز بستگی به تشرع ناقل دارد. لذا هرکتابی از هر کسی مورد قبول نبوده و شخصیت مولف موضوعیت داشته است. در اواخر قرن دوم و شکل‌گیری نهضت ترجمه که در آن بسیاری از دست‌آوردهای علمی و عقلی از یونان، روم، ایران، هند و سایر ملل مغلوب به زبان عربی ترجمه شد، نویسندگی، تذهیب، وراقی و استنساخ به حرفه‌های پیشرفته و پردرآمدی تبدیل گردیده و زمینه برای جعل، تحریف، یا به‌نام خود زدن ترجمه دیگران در حین استنساخ‌ پدید آمد لکن به خاطر حمایت دستگاه حکومت از مترجمان و نیز در خدمت حکومت بودن بسیاری از استنساخ‌کنندگان برای فرستادن نسخ متعدد به سایر نقاط مملکت، این امر تحت کنترل بود و کمتر به وقوع می‌پیوست. از سوی دیگر با اعتقاد به اینکه گسترش علوم و معارف دینی یک فریضه شرعی است، اکثر مولفین یا مترجمین، یا به حقوق مادی حاصل از آن توجه نمی‌کردند و یا به همان میزان پاداش حکومت اکتفا می‌نمودند. اما این حق را که اثر متعلق به ایشان است برای خود محفوظ می‌دانسته و حتی برخی به آن تصریح می‌کردند. علی بن حسین مسعودی عالم و مورخ نامدار سده سوم و چهارم هجری قمری در مقدمه کتاب خود «مروج الذهب و المعادن الجواهر» می‌نویسد: هرکس حرفی از کتابم را تحریف کند یا بخشی از آن را از بین ببرد یا نکته‌ای روشن و معلوم را تباه سازد یا شرح حال کسی را عوض کند و دگرگون سازد یا از خود بنویسد یا اثرم را به غیر من نسبت داده یا دیگری را در آن شریک جلوه دهد، خداوند او را به غضب خود گرفتار کند!2

ادامه مطلب...

نام: Artesanos Olinca
موضوع حمایت: محصولاتی با مبدا جغرافیایی خاص و ابزار سنتی فرهنگی و فرهنگ عامه و دارای دانش سنتی

پیشینه:
Olinala یک منطقه عمدتا روستایی از ایالت گوئررو است، در جنوب غربی مکزیک . ریشه شان، از نژاد هند و نام  منطقه مشتق شده از Nahuatle (Aztecan) کلمه ollinallan - که به معنی "محل جنبش" - است. خیابان های مستقیم آن یادآور قرن 16 شهر رنسانس اروپا است، این منطقه از مجموعهای غنی از مردم بومی مانند Nahuas، Mixtecs، Amuzgos و دیگران از جمله کسانی که  منشا آفریقایی و اروپایی دارند تشکیل شده است. با الهام از میراث متنوع و حاصل خیز این منطقه، برای نسل های آینده Olinala در حال تبدیل شدن به یک صنعت رو به رشد روستایی (تولید در خانه به جای یک کارخانه) محصولات با فرمول ساخت پیچیده و با طراحی زیبا (و یا محصولات از چوب لاکی) است.  محصولات تولید شده شامل صندوقچه ،پنجره توری دار تاشو، کدوهای رنگ شده و جعبه های کوچک است.

در حمایت از این فرهنگ درخشان و صنعت (که به لحاظ تاریخی در خانواده های کوچک و واحدهای مستقلاجرا شد )  ساکنان Olinala دست در دست دولت مکزیک و برخی دیگر برای ایجاد یک تعاونی از صنعتگران و زنان  قرار داده اند.
اتحادیه Artesanos Olinca  در سال 1993 تشکیل شد و هدف آن تعاونی این بوده است که اقدام به متحد کردن صداها و مهارت های کارگران صنایع دستی Olinala بکند.

تا حدودی به دلیل فعالیت های تعاونی، دسترسی بازار به هنرمندان Olinala باعث شده است که تا حد زیادی بهبود شرایط اجتماعی و اقتصادی و به طور کلی  رفاه اجتماعی حاصل شود ، اما به دلیل توسعه سیستماتیک از لحاظ تاریخی به حاشیه رانده شده است.

دانش سنتی و دامنه حمایت از آن:

قدمت آن به زمان قبل از نفوذ اسپانیایی در مکزیک در سال 1521بر می گردد ،  از یک ترکیب فرهنگی سنتی (TCEs) و دانش سنتی (TK) بهره برده است. تجربه را از یک نسل به نسل دیگر منتقل کرده است ، صنایع دستی این منطقه مملو از تم ها و نقوش مختلف می باشد از گل، شاخ و برگ، مناظر و حیوانات (از جمله خرگوش، روباه، پلنگ، گربه و آهو بر اساس اساطیر ناواتلی) به تصویر کشیده شده در رنگ های متنوع و الگوهای منحصر به فرد  بر روی محصولات از چوب تراشیده شده و یا کدوهای رنگارنگ.

در واقع، محصولات مشهور Olinala را با یک روند طولانی و پر زحمت (شامل تا 29 مرحله جداگانه) از کنده کاری، نقاشی و استفاده از لاک   ساخته شده است.

در طول فرآیند تولید محصولات Olinala، چوب با سبزیجات یا روغن های حشرات آغشته شده ، و در یک خمیر ضخیم  که از مواد خام بر اساس ماده معدنی به نام tecoztle در زبان ناواتلی ساخته شده تحت پوشش قرار میگیرد.

هنگامی که بر روی سطح چوب پخش می شود، خمیر به شکل پایه ای برای گام بعدی در فرایند است که شامل مخلوطی از tesicalte (یک سنگ سفید جمع آوری شده از Huamuxtitlan، روستایی در گررو) و زمین را در یک ظرف سنگ شناخته شده به عنوان یک tlalmetate است تا زمانی که یک پودر بسیار ریز تبدیل می شود. این پودر به رنگ تبدیل خواهد شد که پس زمینه مصنوعات است و ترکیب حاصل را بر روی چوب با استفاده از قلم مو و دم گوزن را آغشته و اضافه می کنند.
پس از این مرحله است که چوب تا زمانی که تقریبا همه ناهمواری ها نا پدید گردند ادامه خواهد داشت.بعد از آن  رنگ پایه اضافه شده و از چپ به مدت چند روز خشک قبل از اضافه کردن لاک  خشک می شوند. استفاده از لاک به این محصولات سطح آن محافظت می کند و از این فرصت برای تزیین بیشتر استفاده می شود.

محصول Olinala را می توان به سه سبک اصلی تقسیم می شوند: embutido (خاتم)، ماهی زرین (نقاشی، گاهی اوقات aplicado نامیده می شود) و rayado (کنده کاری).
تمام مواد تشکیل دهنده کلیدی و محصولات از Olinala، که در 1600 متری از سطح دریا است.

درختان  در حال رشد به 7 - 8 متر (متر) بالا، aloexylon bursera  که در آب و هوایی که  معتدل رو به خشکی بوده ( عمدتا گرم و خشک) با متوسط ??بارش سالانه بین 780 و 1000 میلی متر و حداکثر و حداقل درجه حرارت ماهانه آن  بین 22 درجه سانتی گراد و 30 درجه سانتی گراد متغیر است رشد می کنند.
با تصویب قانون تشویق و حمایت از مالکیت صنعتی در سال 1991 (قانون سال 1991، که شامل AOS)،در حالی که دولت مکزیک نیاز به ترویج میراث و کسب و کار در این کشور احساس می کرد حمایت از تولید خود را در برابر رقابت ناعادلانه به رسمیت شناخت.

مقدمه:

منطقه ی آتشفشانی قرمز رنگ شهر مکزیک به "تکیلا"و اطراف ان محیطی مناسب جهت کاشت گیاه Agave می باشد . مزه ی ترش که از گیاهAgave  آبی بدست می آید, با تقطیر به تولید مشروب به نام "تکیلا" منجرب می شود.مشروب آتشین مکزیکی که نام انحصاری از این گیاه گرفته شده است. تولید آن 200سال قبل شروع شده است. انواع مختلف از گیاه یاد شده در این منطقه وجود دارد که تنها نوع آبی رنگ آن برای مشروب" تکیلا" استفاده می شود. بوی عطر معین این مشروب مورد توجه خبرگان این در زمینه است که از نظر علامت جغرافیایی این منطقه را مورد توجه قرار داده است.

-اطلاعات سنتی و منطقه ی جغرافیایی تولید محصول:

تولید کنندگان این محصول در اطراف منطقه ی "تکیلا" قرار دارند هنگامی که کشور اسپانیا،کشور مکزیک را در قرن 15 تسخیر نمود،آنها از گیاه Ageve و کاکتوس مشروب تهیه می کردند . مشروب تکیلا که امروز تهیه می شود ادامه همان روش و بصورت مدرن و بدون تجهیرات پیشرفته انجام می شود .

 برای تولید گیاه Agave 8 تا 14 سال زمان نیاز است تا بتوان از هسته آن جهت مشروب تکیلا استفاده نمود. انتخاب بهترین دانه,پخت و تخمیر و تقطیر آن مهم ترین و اصلی ترین کار تهیه تکیلا می باشد. قبل از له کردن دانه ها مدت 36 ساعت باید در حالت پخت نگه داشته شوند پس از له کردن نسبت به تخمیر آن اقدام می شود که حدود 12 روز در صورتی که از مواد شیمیایی استفاده نشود طول می کشد. مدت زمان تقطیر تقریبا دو برابر زمان تخمیر به جهت افزایش الکل به 30 تا 40 درصد طول می کشد.دولت مکزیک قانونی مصوب نموده که مشروب تکیلا باید 14 تا 21 روز دوره تقطیر آن بطول انجامد. مشروب تکیلا در مدل های مختلف و بسته بندی های سنتی عرضه و صادر می شود.

نام انحصاری:در سال 1970 دولت مکزیک با توجه به ارزش گیاه Agave آبی پیش دستی نمود و به این مشروب نام محصول اصلی کشور مکزیک اتلاق نمود و در سال 1974 تصویب شد و در سال 1978 به ثبت جهانی رسید (تحت موافقت نامه لیسبون).لقب اصلی آن "مایع طلایی"که دارای نشان و علامت انحصاری )AO( Appellation of origin می باشدو نشان دهنده منطقه ای است که از نظر جغرافیایی محصول در آن تولید می شود.علاوه بر ثبت علامت AO برای این محصول , دولت مکزیک کلیه حقوق قانونی آن را با نام "تکیلا"محفوظ و ثبت نموده است.همطراز با حفظ حقوق بین المللی مشروب تکیلا ,دولت مکزیک حفظ حقوق قانونی آن را تحت پیمان های دو طرفه با کشورهای دیگر به اجرا گذارده است.مطابق توافقنامه های تجارت آزاد313 با کشورهای آمریکای شمالی,کاناداو ایالت متحده که اشاره میدارد تکیلا وMezcal محصول انحصاری و به ثبت رسیده کشور مکزیک می باشد و اجازه نمی دهد محصول دیگری با نام تکیلا یا Menzel در جهان عرضه شود مگربا اجازه قانونی دولت مکزیک.تا سال 1990,سالانه 5/3 میلیون لیتر از این مشروب در اروپا عرضه و صادر شده است, تولید کنندگان مشروب ایتالیا از شکرکه گیاهی مشابه Agave است مشروبی ساخته اند و با نام تکیلا عرضه نموده اند. به همین جهت دولت مکزیک طی توافقنامه ای با اروپا مصوب نمود که نمونه اصلی همان نام انحصاری تکیلا می باشد و نام مشروبات اروپا با نام و علامت مشابه تکیلا عرضه شود.هنگامی که کشور چین نیز نسبت به تولید گیاه مشابه Agave  اقدام نمود, دولت مکزیک طی توافقنامه ای برای حفظ نام وعلامت اصلی تکیلا امضا نمود.

برای مردم مکزیک, تکیلا تنها یک محصول ملی انحصاری نیست بلکه,سمبل فرهنگ و علامت جغرافیایی, محل تولید آن کشور می باشد.

1- علامت صرفا تزئینی باشد.

اقدام به ثبت نام طراح به عنوان یک علامت تجاری ممکن است رد شود اگر مسئول بررسی کننده ی علامت تجاری احساس کند که طراح ارائه شده  بیشتر مورد استفاده برای تزئین محصول به عنوان شاخص از مبدا محصول است.

2_ علامت "کاربردی" باشد.

و آن زمانی است که علامت را بخشی از آنچه محصول و یا خدمات انجام می دهدنام گذاری کرده و انتخاب کنیم ، به جای اینکه صرفا شاخص منبع از محصول و یا خدمات باشد. به عنوان مثال شرکت هارلی دیویدسون در سال 1994  به ثبت این صدای بیرون آمده از اگزوز موتورهای خود به عنوان یک علامت تجاری اقدام کرد؛ و برای توجیه این اقدام گفت: "این علامت شامل صدای اگزوز موتور سیکلت مورد نظر، تولید شده توسط V-twin پین میل لنگ موجود در موتور موتور سیکلت است موقعی که در حال کار کردن و در حال استفاده از موتور هستیم. هارلی دیویدسون با مخالفت نه شرکت از رقبای خود را که این ثبت نام را مضر برای خود می دانستند مواجه شد و آنها می گفتند که علامت صدا "عملکردی" است و در نتیجه برای ثبت نام واجد شرایط نیست. هوندا گفت که هر موتوری که با این ساختار ساخته شده باشد همین صدا را تولید میکند که هارلی دیویدسون گفت:این مورد از ویژگی های موتور سیکلت های تولید  خود بوده و  منابع حرف های خود را نشان داد . پس از چند سال از چانه زدن بر سر این موضوع،بالاخره هارلی دیویدسون در استفاده از آن برای ثبت نام آن "سر و صدا " کوتاه آمد.

یکی از دلایل اساسی که این اصل را قانون علامت تجاری به رسمیت می شناسد این است که نمی تواند به شخص یا ارگانی  به شکل یک علامت تجاری انحصار اعطا کند ، به صورتی که به هر ویژگی واقعا کاربردی یک محصول به دلیل انجام این کار توسط یک نفر دیگر بازاریابان همان محصول را از استفاده از  ویژگی های عملکردی در محصولات خود را محروم دارند.

3-علامت هنوز به عنوان یک علامت تجاری قابل ثبت و استفاده نباشد.

این اعتراض شاید تنها به نام انواع خاصی از سری های قابل اجرا محصولات، مانند مجموعه ای از کتاب ها، فیلم ها، مجلات، و غیره اطلاق شود. اداره علائم تجاری نام یک مجموعه را اگر یک مجموعه نباشند ثبت نمیکند. یعنی، اگر تنها یک عنوان از سری برنامه ریزی منتشر شده است، هیچ مجموعه ای وجود ندارد و هیچ سری علامت تجاری، هنوز وجود ندارد.

به نقل از کتاب «the trademark guide» نوشته LEE WILSON ویرایش دوم

توجه! دوستان سلام...پیشنهاد میکنم این پست رو حتما بخونید چونکه "چای بدون دارجلینگ مانند مشروب بدون شامپاین است"

پیشینه

دارجلینگ یکی از شهرهای کشور هندوستان و در ایالت بنگال غربی است. این شهر مرکز فرماندهی منطقه دارجلینگ، در تپه‌های شیوالیک در قسمت‌های کم‌ارتفاع‌تر رشته کوههای هیمالیا است که در ارتفاع تقریبی 2134 متر یا6982 پا قرار گرفته است. در طول حکومت بریتانیا در هند دمای هوای دارجیلینگ باعث شد این منطقه به ایستگاه تپه‌ای( شهر تپه‌ای) برای انگلیسی‌ها تبدیل شود تا با سکنی گزیدن در آنجا از گرمای دشتهای سوزان در طول تابستانها رهایی یابند. دارجلینگ در عرصه بین‌المللی به خاطر صنعت چای و راه آهن دارجلینگ هیمالیا که یکی ازبناهای میراث فرهنگی جهانی یونسکو است، شهرت دارد. قدمت مزارع چای متعلق به نیمه‌های قرن نوزدهم میلادی می‌رسد که آن هم در نتیجه? توسعه صنعت چای توسط انگلستان پدید آمد. پرورش‌دهندگان چای منطقه، گونه‌های پیوندی خاصی برای چای سیاه و نیز روشهای خاصی برای عمل آوردن آن ایجاد کردند و ترکیبات گوناگونی به دست آوردند که در میان مطلوبترین ترکیبهای چای جهان قرار داشت(منبع : https://fa.wikipedia.org).

در سال 1843 دکتر کمپل اولین مدیر بخش شمالی دارجلینک(Darjeeling)،آزمایشاتی در باغش انجام داد.پس از ان خیلی زود مردم آن محل فهمیدند که تپه های آنجا یک آب و هوای خاصی برای باغ های چایی دارد.امروزه،دارجلینگ قدرت تأمین چای سیاه بیشتر دنیا را داردو این یک ادعایی که می گویند"چای بدون دارجلینگ مثل مشروب بدون شامپاین است". اولین باغ تجاری چای در ان منطقه توسط یک شرکت انگلیسی تأسیس شد.  در سال 1866 میلادی 39 تا از باغ های آنجا تنوانستند 21 هزار کیلوگرم چای در سال تولیدکنند. کشت چای در دارجلینگ ادامه یافت تا اینکه به یک سرمایه گذاری سودده تبدیل شد و امروزه بیش از 10 میلیون کیلوگرم در سال چای تولید می کند.صنعت چای در هند به طور کلی و در دراجلینگ بطور خصوصی،توسط بخش خصوصی اداره می شود. انجمن کاشت دارجلینگ در سال 1892 تشکیل شد و از تولیدکنندگان همان محل بودند.انجمن همکاری نزدیکی با هیئت مدیره چای(که یک سازمان دولتی است که تمام مراحل کشت،تولیدو فروش چای را اداره می کند) برقرارکرد.

مشخصات

منطقه دارجلینگ دارای یک خاک و شرایط آب و هوایی عالی برای کشت چایی است.تمام باغ های چایی در  آن منطقه بین 200 تا 2000 متر بالاتر از سطح دریا می باشندو با دامنه شیب دار 60 تا 70 درجه. این شیب تپه زهکشی طبیعی در صول فصب بهار دارد.بارندگی های زیاد هم یک مزیت برای کشت چای است. رطوبت بالا ،درجه تبخیر،سرعت باد،داشتن 2 تا 4 ساعت از نور روز،غبارفراوان،ابرها و مه نیز از عوامل مهم کمک به یک کیفیت منحصر به فرد کشت چای در منطقه دارجلینگ شده است.

خاک هم به طور ویژه ای منجر به کشت چای با کیفیت بالا می شود. در جه سطح کربنِ خاک در دیگر مناطق کشت چای در هند کمتر از یک درصد است ام در دارجلینگ این بشتر است. این ناحیه سرشار از مواد آلی از پوشش جنگل است.هوازدگی سنگها وخاک دارای مواد مغذی ضروری است. این ترکیب به همراه یک آب و هوای خاص و شرایط جغرافیایی سبب بوجود آمدن یک آب و هوای عالی برای رشد چای می شود.

از دیگر مشخصه های چای دارجلینگ این هست که بوته هایی که در آن منطقه رشد می کنند متعلق به یک هیبریدی چینی،عصاره چای سبز و سیاه،که تقریبا در هیچ کجای بجز ژاپن و چین وجود ندارد. بوته های چای آن منطقه دارای برگهای کوچکی هستند و ریشه آنها بیشتر از یک متر رشد می کنند که این امر کمک به حفظ منابع طبیعی خاک می کند و باعث می شود بوته ها در مقابل آب و هوای سرد طاقت بیاورند. این بوته ها با آب و هوا و خاک آن منطقه بطور مناسبی وفق پیدا کرده اند،لذا چایی که در منطقه دارجلینگ از این بوته ها کشت می شود دارای یک خواص منحصر به فردی است که همان بوته در منطقه دیگر این خاص رو ندارد.

کشت چای در دارجلینگ به عنوان یک دانش سنتی در میان خانواده های آن منطقه تبدیل شده و نسل به نسل منتقل می شود. بیش از 70 درصد نیروی کار در چیدن چای رو زنان آن منطقه تشکیل می دهند.لذا دانش سنتی که زنان دارند تضمینی است که آنها بتوانند این بوته های کمیاب چای سیاه و سبز را با مهارت خاصی بچینند (چراکه چیدن چای آن منطقه با دیگر مناطق فرق می کند).

بنابراین به طور کلی ،ترکیبی از خاک و شرایط محیطی خاص ان منطقه،دانش سنتی و شیوه های تولید(تولید کنندگان محلی) باعث تفاوت چای دارجلینگ با دیگر مناطق کشت چای شود.

دامنه حمایت های ملی و بین المللی

هیئت مدیره چای هند بر به رسمیت شناختن مبدأ منطقه ای چای دارجلینگ تأکید داشت. لذا به منظور حفاظت از ویژگی های خاص مرتبط با این چای و شهرت آن ، هیئت مدیره چای و انجمن کاشت دارجلینگ هر دو درگیر سعی بر حمایت از این میراث مشترک در سطوح مختلف شدند. حمایت ها اساسا شامل موارد زیر است :

• جلوگیری از سوء استفاده از از کلمه دارجلینگ برای فروش انواع دیگر چای در سراسر جهان
• ارائه محصول معتبر به مصرف کننده
• بالابردن سود تجاری سهام داران برند برای رسیدن به {سطح}صنعت هند
• رسیدن به یک وضعیت بین المللی مطلوب شبیه شامپاین(شامپاین از نوع شراب های بدون گاز می‌باشد و بر اثر تخمیر گاز کربینک به وجود می‌آید. این نوع شراب در ناحیه ای به نامشامپایندرفرانسهساخته می‌شود و نام خود را نیز از همین مکان گرفته‌است) و اسکاچ ویسکی از لحاظ حقوق سهام داران نام تجاری و دولتی

از لحاظ قانونی، هیئت مدیره چای مالک حقوق مالکیت فکری چای دارجلینگ است.

یکی از اولین اقداماتی که توسط هیئت مدیره چای انجام شد طراحی یک لوگو برای دارجلینگ بود.

این لوگو در قانون علائم تجاری هند مصوب سال 1999 به ثبت رسیده(به رسمیت شناخته شده است). در عرصه بین المللی، لوگو دارجلینگ در مناطق مختلفی از جمله  کانادا،مصر ،بعضی کشورهای اروپایی،ژاپن ،لبنان،انگلستان و امریکا به عنوان یک علامت تجاری/تأییدی/جمعی به ثبت رسیده است. علاوه بر این کلمه دارجلینگ در روسیه به عنوان علامت تجاری به ثبت رسیده است و در استرالیا هم منتظر به ثبت رسیدن تحت علامت تأئیدی است. در اتحادیه اروپا به عنوان یک علامت جمعی به ثبت رسیده. در المان و ژاپن هم به عنوان یک علامت جمعی است. لوگو همچنین در صحنه بین المللی تحت سیستم مادرید ثبت شده است.

هم لوگو و هم کلمه دارجلینگ ذیل قانون علائم جغرافیایی اجناس مصوب سال 1999 به رسیده است.

در قانون کپی رایت هند مصوب سال 1957،لوگو دارجلینگ مورد حمایت کپی رایت قرار گرفته و به عنوان یک کار هنرمندانه در در دفتر کپی رایت به ثبت رسیده است.

توجه! این پست دارای موضوعات دیگری نیز می باشد که اگر دوستان مایل بودند بگن تا بقیه رو هم بزارم.