[با تشکر لطفا منبع ذکر شود. هزار و یک بار! معلی]
در یک تقسیم، مطالعه مالکیت فکری در دو بخش حقوقی و غیر حقوقی انجام میشود: بخش حقوقی، قواعد مالکیت فکری را در حوزههای تقنین و تفسیر (توسط حقوقدانان یا قضات) و مطالعه تطبیقی در برابر قوانین دیگر و در نهایت حوزه اجرا مورد بررسی قرار می دهد.
اما بخش غیرحقوقی شامل مطالعه فلسفه مالکیت فکری است که سابقه چندانی ندارد. در بخش فلسفه این تمایل وجود دارد تا مسایل این حوزه با ارجاع به مبانی و اصولی چون نظم و عدالت مورد بررسی قرار گیرند و سپس چگونگی اجرایی شدن آنها در عالم حقوق بررسی میشود تا از بعد عقلایی محض خارج شده و عینیت یابند.
اگر بپذیریم موضوع مالکیت فکری یک امر غیر اعتباری [ملموس] است، با مشکل چندانی مواجع نخواهیم شد. چون بدین وسیله می توانیم قواعد مالکیت را بر انها بار کنیم. فلاسفه برای اینکه بتوانند حقوق مالکیت فکری را لمس کنند باید یک وجود خارجی برای ان قایل شوند که این با تجلی ان در اجسام امکان پذیر می شود. اصولا فرض وجود خارجی برای مالکیت فکری ، دست انها را باز می گذارد تا با تفسیر و تحلیل دقیق و مو شکافانه ماهیت باطنی انرا اثبات نمایند. فلسفه در واقع، علمِ چگونه موجود بودن این نوع مالکیت است.
در عمل نیز برای استفاده عملی از حاصل فکری نوعا می بایست ان فکر را در جسم عینی و قابل لمس قرار داد. فلسفه مالکیت بر خلاف بعد حقوقی به جنبه اقتصادی توجهی ندارد بلکه می خواهد ثابت نماید چون این فکر موجود است، دارای فایده است و میتواند مورد مبادله قرار گیرد، پس می شود انرا در ظرفی قرار داد تا مورد استفاده قرار گیرد.
صنعت: تولید مواد غذایی
کشور یا منطقه : پرو
موضوع حمایت: علامت های مشخص،نام های تجاری،کالا یا منطقه جغرافیایی خاص
وسیله حمایت: نشانه های جغرافیایی و نام های اصلی،علامت های تجاری
پیشینه :
چی ری مویا،یک میوه محلی در منطقه آندین پرو و اکوادر است ، همچنین این میوه در بولیوی ، شیلی ،اسپانیا و غرب ایالات متحده نیز رشد می کند .این قبلا به وسیله مارک به عنوان خوش مزه ترین میوه ای که مردم می شناسند معرفی شده بود.کامب نام دره است در استان هواروچی ری ،پرو جایی که شرایط آب و هوایی ،با میزان بارندگی 600 تا 1700 میلی متر و درجه حرارت 17 تا 22 و میانگین ارتفاع 1200 تا 2500 متر از سطح دریا ،که بهترین شراط را برای رشد این محصول دارد. چی ری مویا هایی که در این شرایط رشد می کنند به نسبت چی ری مویاهایی که در مناطق مختلف رشد می کنند بزرگتر هستند، پوستی نرم تر دارند و دارای دانه های کوچک اند وهمچنین دارای مواد مغزی اند. چی ری مویای این منطقه با بهترین کیفیت جهانی به وجود می اید. ادامه مطلب...
[خیلی متشکرم ولی لطفا منبع ذکر کنید. هزار بار!]
مطابق آنچه در نظامهای حقوقی مرسوم است افریدههای فکری در دو شاخه کپی رایت و صنعتی دسته بندی میشوند. به طور کلی قوانین و مقررات داخلی کشورها بهجای ارائه تعریف از مالکیت فکری به بیان مصادیق انها در این دو دسته میپردازند. همچنین برخی معاهدات مانند معاهده برن در ماده دو مصادیقی از آثار ادبی ـ هنری را از باب تمثیل بیان داشته است با این توضیح که «اصطلاح اثار ادبی و هنری تمامی افرینش های مربوط به حوزه ادبی، علمی و هنری مانند کتابها، نوشتهها، سخنرانی ها، خطابه ها و... را صرف نظر از روش یا شکل ابراز انها در بر می گیرد.» قانون ایران (قانون حمایت حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان 1348) نیز بر همین اساس بدون در نظر گرفتن پاره ای ملاحظات بومی و یا فرهنگی صرفا به بیان مصادیق پرداخته است.
و اما شاخه صنعت که شامل تجارت هم می شود، اختراع ، نشانه های جغرافیایی، مدارهای یکپارچه و اسرار تجاری را در بر می گیرد.
آنچه موضوع این نوشتار است تفاوت این دو دسته (کپی رایت و صنعتی) در ماهیت است:
افرینش های ادبی و هنری حامل یک پیام برای عموم هستند. به همین جهت با شخصیت پدید اورنده عجین بوده و قابل فصل نیز نمی باشد و این شخصیت [غالبا] مد نظر مخاطب است و به همین دلیل به ان اثر توجه می نماید.
این در اموال صنعتی صادق نبوده و برای مصرف کننده مهم نیست که کالا را چه کسی ساخته یا تولید و یا اختراع کرده است در این مورد مصرف کننده فقط به کیفیت کالا توجه دارد.
البته هر دوی انها می بایست در اجسام تجلی پیدا کنند تا قابل استفاده شوند. بر همه این افرینش ها حقوق اخلاقی و اقتصادی حکم فرماست و چون ایجاد آنها برای جامعه ارزشمند است مورد حمایت قانون قرار دارند.
هر نشانی که منتسب کننده کالایی به یک منطقه خاص بوده و نشان دهنده کیفیت و مرغوبیت و شهرت ان باشد. این نشان شامل نام؛محل منشا کالا و خود کالا است کا کالا بدین وسیله به انجا تعلق می گیرد. این نشانه ها در مورد محصولات کشاورزی،دامداری،صنعتی و صنایع دستی و کلا هر تولیدی بکار میروند. اسم مبدا یک نوع از نشانه های جغرافیایی ست،که تولید کننده انرا برروی محصولات خود بکار می برد تا معرف ان کالا و نیز نشان دهنده این باشد که این کالا متعلق به کجاست. نشان جغرافیایی اعم از نام مبدا ست و شامل ان نیز می شود.اصولا این نام ها برای اطلاع و اگاهی مصرف کننده گان بر روی کالا درج می شوند تا انها اطمینان یابند که این کالا متعلق به کدام منطقه و یا محل جغرافیایی می باشد.
با توجه به اینکه در هر منطقه ای بدلیل شرایط اقلیمی،اب و خاک و دیگر عوامل طبیعی و انسانی و شرایط خاص بوجود امده مثل تعلق صنعت خاصی و انتساب ان به ان نقطه مانند فرش و گلیم و کفش ودیگر تولیدات دستی و ماشینی کالایی به نام ان منطقه شهرت یافته ،ذکر نام و نشان دلالت بر ان دارد که ان کالا در انجا با همان کیفیت و کمیتی تولید شده که مد نظر مصرف کننده بوده است.
به عنوان مثال میتوان از پسته و زیره کرمان نام برد هر چند در عمل چون این کالاها به صورت بسته بندی عرضه نمی شوند نام و نشانی بر روی انها درج نمی شود ولی عرفا به انجا تعلق دارند.این کالاها اگر بسته بندی شوند درج نام و نشانی بر روی انها الزامی می گردد و در صورت منتسب کردن انها به جایی دیگر و به صورت غیر واقعی بدلیل فریب مصرف کننده شامل مجازات است و همچنین اگر این محصولات در جایی دیگر تولید شوند و به نام این منطقه به فروش رسند این به طریق اولا شامل مجازات می گردد. قوانین داخلی و کنوانسیونهای بین المللی از این علامات و نشانه ها حمایت جدی می نمایند تا مصرف کننده بتواند به صرف مراجعه به مرکز خرید و با مشاهده فقط بسته بندی کالا اطمینان حاصل کند که این همان کالای مد نظر وی است.
ملیندا:اولین طراح سیب ایتالیایی
موضوع حمایت: علایم مشخص .علایم تجاری. کالاها با مبدا خاص تجاری
مرکز: نشانه و شرکا
نوع سازمان: شرکت تعاونی
صنعت: کشاورزی، ماهیگیری و صنایع غذایی
کشور: ایتالیا
بیش از دو هزار سال است که کشاورزان دره ( دال دی نان ) در شمال ایتالیا در ایالت ترنتو به کشت سیب مشغول اند.
انهم در ارتفاع 500 تا 1000 متری از سطح دریا. سیبی که در انجا تولید می شود منحصر به فرد و ترد و معطر و خوشمزه می باشد.
پرورش دهندگان با استفاده از روش های طبیعی ، مصرف مواد شیمیایی و سموم را کاهش دادند .انها بدین وسیله محصولی تولیدکردند که هم به نفع تولید کننده است و هم مصرف کننده و سازگار با محیط زیست نیز هست.
این طبیعت و محیط زیست دارای زمستانی خشک و بهاری مرطوب شرایط ایده الی را برای پرورش این محصول محیا نموده است .
علامات جمعی:
در پایان سال 1980 کشاوزران متوجه شدند مقدار زیادی سیب بنام این منطقه وارد بازار شده ، لذا تصمیم گرفتند یک علامت جمعی بوجود اورند تا مصرف کنندگان به اسانی بتوانند انرا تشخیص دهند.
این تولید کنندگان در واحدهای کوچک مشغول بودند، سپس بصورت تعاونی در امدند و محصول خود را بسته بندی و با یک تکنولوژی پیشرفته روانه بازار کردند.
انها مصمم شدند تا نام ملیندا را برای خود به عنوان نام تجاری مشترک انتخاب وبه ثبت برسانند که نشان منشا جغرافیایی و مواد و روش تولید و دیگر ویژگی های مشترک کالا و خدمات باشد.
پس از طراحی علامت و ثبت ان سیاست و مدیریت و توسعه همه جانبه این محصول در دست کشاورزان ان منطقه قرار گرفت.
ملیندا یک نام ایتالیایی متشکل از دو کلمه میله به معنی سیب و لیندا به معنی پاک است که پس از ثبت در کنوانسیون مادرید در اروپا مطرح گردید.
اولین علامت انتخاب شده یک زنبور عسل بود که هنوز هم مورد استفاده است و این توانست خیلی خوب در بازار شناخته شود.
سیب هایی که دارای کیفیت خاص و معیارهای مشخص بودند می توانستند دارای علامت ملیندا باشند و می بایست متعلق به همان منطقه نیز باشند.
انها مقررات سختی را اعلام نمودند تا کشاورزان با رعایت انها بتوانند از این نام استفاده نمایند این مقررات مربوط به تولید و بسته بندی و شرایط نگهداری و غیره بود.
انها برای دادن اطمینان به مصرف کنندگان خود را موظف به رعایت همه ان اصول می دانند.
نشانه های جغرافیایی:
این نام در اتحادیه اروپا به ثبت رسید تا مورد حمایت ان قرار گیرد.این نام جغرافیایی دارای ویزگی ها و روش تولید در منطقه جغرافیایی خاصی است.
علاوه بر این نام در برابر تقلید نیز مورد حمایت قرار گرفت.
نتایج کار و کسب:
این سیب شناخته شده با کیفیت برتر و با نام تجاری متمایز و سابقه تاریخی دارای تضمین نسبت به مبداکالا می باشد.مشتریان بخوبی این محصول را بخاطر کیفیت عالی و مراقبت از محیط زیست می شناسند.یک تحقیق نشان می دهد که این بهترین نوع سیب در ایتالیاست.
امروزه این منطقه دارای 16 تعاونی با بیش از 5000 عضواست که بازار مدرن داخل و خارج را بدلیل کیفیت و رقابت و شهرت تحت اختیار خود در اورده است.
هر سال بیش از 300هزار تن محصول سیب روانه بازار می شود که 60 درصد ان مربوط به این منطقه است.که این 10درصد تولید ایتالیا و 5 درصد تولید اروپاست. کردش مالی ان سالانه بیش از 200 میلیون دلار است.
اخیرا بنا به در خواست مشتریان ملیندا دو نوع محصول جدید به بازار عرضه کرده است.اب سیب ملیندا بدون افزودنی هایی مثل اب و شکر و اسنک ملیندا که شامل برش هایی از سیب طلایی و خوشمزه است که بصورت قطعه قطعه و خشک می باشند.
بازاریابی محصول مشترک و افزایش شناسایی محصول از طریق ثبت علامت جمعی:
ثبت یک علامت جمعی مشترک برای سیب بالا بردن شناخت این محصول و افتراق ان با دیگر محصولات رقباست. و با اعتماد ی که مشتریان به علامت ثبت شده دارد منفعتی عاید تولید کنندگان می شود.
انها با ادغام و تشکیل اتحادیه از انزوا نیز خارج و توانستند بر چالش های خود غلبه نمایند.
تعدادی از کشورها برای حمایت از علایم ،گواهینامه هایی صادر می کنند . علایم تاییدی معمولا مطابق با استانداردها تعریف می شود اما محدود به چیزی نیستند . آنها ممکن است بوسیله هر شخصی که تضمین کننده تولیدات مطابق با استاندارد خاص است استفاده شوند . علامت تاییدی مشهور مثل WOOL MARKS که نشان می دهد کالا 100 درصد از پشم بافته شده است. در بسیاری از کشورها تفاوت اصلی بین علامت جمعی و علامت تاییدی در این است که در اولی تنها بوسیله شرکتهای خاص یا اعضای یک انجمن استفاده می شود . درحالی که در دومی ممکن است هر شخصی که موافق با تعریف استاندارد و یا مالک آن است استفاده شود. شرط مهم علامت تاییدی که به ثبت می رسد این است که گواهی صلاحیت محصولات مرتبط با آن علامت تاییدی را دارد و ممکن است همراه با علایم منحصر به فرد در تولید یک کالای خوب باشد. برچسب استفاده شده به عنوان علامت تاییدی می تواند خود مدرک و گواهی باشد بر اینکه محصولات این شرکت با استانداردهای خاص تولید شده ،که توانسته این گواهینامه را دریافت دارد.
منبع: WIPO.CERTIFICATION MARKS.
معاهده نیس پس از شورای اروپا در دسامبر 2000 پذیرفته و در فوریه 2001 امضا و از اول فوریه 2003 لازم الاجرا شد .این نتیجه کنفرانس بین دولتها بود که از فوریه 2000 شروع شده بود . موضوع آن توافق بر سر نهادهای اروپایی بود قبل از آن که اعضای جدید پذیرفته شوند . پیمان نیس راه اصلاح بنیادی که نیاز بود را باز کرد در جهت گسترش اتحادیه اروپا با پیوستن آتن و کشورهای جنوب و شرق آن قاره .
بعضی از این مفاد بوسیله پیمان الحاق 10 عضو جدید که امضا شده بود اصلاح شد و در آتن در آوریل 2002 و پیمان لوگزامبورگ در الحاق رومانی و بلغارستن در آوریل 2005 به توافق رسیدند . بدین ترتیب بیش ترین اصلاح معاهده نیس در آتن و لوگزامبورگ صورت گرفت .تغییرات اساسی بوجود آمده در معاهده نیس مربوط به محدود کردن وسعت و ترکیب کمسیون ، گسترش حق رای با اکثریت و یک وزنه جدیدی از آرای در شورا و تقویت کردن همکاری های قابل انعطاف تر است. در اعلامیه آینده اتحادیه که به پیمان ضمیمه می شود اصلاحات اساسی صورت می گیرد تا اعضا مطمئن شوند که معاهده نیس یک فرایند را طی نموده است. پیش نویس قانون اساسی امضا شده در تاریخ دسامبر 2002 به عنوان یک الحاق به اصلاحات نهادی ضمیمه آن گردیده است.
در جلسه شورای اروپا 21 و 22 ژوئن 2007 رهبران اروپا به توافق رسیدند تا یک قانون اساسی نهایی پذیرفته شده را بوجود آورند. با یک معاهده اصلاحات برای اتحادیه اروپا . معاهده لیسبون 17 دسامبر 2007 از 1 دسامبر 2009 لازم الاجراشد.
برطبق ماده یک قانون ثبت اختراعات مصوبه 1386 ، اختراع نتیجه فکر فردی است که برای اولین بار فرآیند خاصی را ارائه می دهد این ابتکار برای اینکه مورد حمایت قانون قرار گیرد می بایست به ثبت برسد . قانونگذار مراحل ثبت را که چندان هم آسان نیست بیان کرده تا مخترع پس از طی آن مراحل موفق به دریافت گواهی نامه اختراع شود. قانونگذار در آیین نامه اجرائیه قانون ثبت اختراعات مصوبه سال 1387 پس از بیان کلیات ،ثبت اختراعات را در 8 فصل بیان نموده است .
فصل یک : تسلیم اظهار نامه . این اظهار نامه می بایست به زبان فارسی بوده و به مرجع ثبت تقدیم شود.همپنین میبایست خلاصه ای از توصیف اختراع به همراه نقش های لازم ،مدارک هویت متقاضی و همچنین درخواست کتبی وی ، پرداخت هزینه قانونی و مدارک مربوط به حق تقدم را تسلیم نماید .
فصل دوم : انتقال و اصلاح ، استرداد و ثبت اظهارنامه . انتقال حق مالکیت می بایست کتبی بوده و هزینه آن نیز پرداخت گردد . همچنین متقاضی می تواند توصیف اختراع خود را و همچنین نقشه های آن را اصلاح نموده و تقدیم مرجع ثبت نماید. اظهارنامه می تواند بصورت کتبی مسترد گردد .
فصل سوم : بررسی اظهارنامه و ثبت اختراع . مرجع ثبت اختراع ظرف 6 ماه اظهارنامه را از جهات شکلی و ماهوی مورد بررسی قرار میدهد . در صورت لزوم ،اصلاحات صورت گرفته می بایست به مرجع ثبت اعلام شده و ظرف 30 روز هزینه های مربوط به ثبت را پرداخت نماید. پس از پرداخت هزینه ها اختراع می بایست در روزنامه رسمی منتشر شود . این آگهی ثبت اختراع حاوی نکاتی از جمله عنوان اختراع ،مشخصات کامل مخترع و مدت حمایت از آن و دیگر موارد مندرج در ماده 33 آیین نامه می باشد.
فصل چهارم : صدور پروانه اجباری بهره برداری . صدور این نوع پروانه فقط از جانب وزیر یا افراد هم سطح او امکان پذیر است. این نوع بهره برداری ناشی از مصالح ملی کشور می باشد .
فصل پنجم : تغییرات ، انتقالات ، و اعراض در مورد اختراع ثبت شده. این نوع تغییرات به درخواست مالک و در حدود اظهارنامه اولیه می باشد و مالک می تواند انتقال گواهینامه اختراع خود را به دیگری به مرجع ثبت تقدیم دارد. همچنین مالک می تواند از اختراع ثبت شده خود اعراض کند به شرط اینکه آن را به دیگری واگذار نکرده باشد.کلیه تغییرات و انتقالات ، فسخ یا اعراض می بایست ظرف 30 روز در روزنامه رسمی آگهی شود.
فصل ششم : اعتراض به رد و به تقاضای ثبت و اقامه دعوای ابطال گواهینامه اختراع . معترض اعتراض خود را به مرجع ثبت شرکت اعلام تا آن مرجع از متقاضی اختراع کتبا پاسخ دریافت دارد. پس از در یافت پاسخ اعتراض مذکور در کمسیون موضوع ماده 170 این آیین نامه بررسی می شود.تصمیم کمسیون در دادگاه صالح قابل رسیدگی است.و در مورد ابطال نیز رای نهایی دادگاه ملاک عمل خواهد بود .
فصل هفتم : اظهار نامه بین المللی طبق معاهده همکاری در ثبت اختراعات . این اظهارنامه به مرجع ثبت تسلیم می گردد . تا آن مرجع نسبت به ثبت آن طبق مقررات درآن معاهده و آیین نامه اقدام نماید . هزینه های این مورد نیز به عهده متقاضی است.
فصل هشتم : هزینه ها . برای حفظ اعتبار گواهی نامه می بایست هزینه های سالانه آن پرداخت شود تا اختراع از درجه اعتبار ساقط نگردد.
کنوانسیون برن در سال 1886 در شهر برن سوییس در پی نشست های متعدد کشورهای اروپایی به تصویب رسید و از حدود یکسال و نیم بعد به مرحله اجرا درآمد این کنوانسیون در پی آن بود تا از حقوق مادی و معنوی پدید آورندگان آثار ادبی و هنری حمایت نماید. این معاهده نهایت به تصویب 10 کشور رسید و تا کنون بیش از 165 کشور به عضویت آن درآمدند . تا کنون چندین مورد اصلاحیه به این معاهده ضمیمه شده که آخرین آن معاهده پاریس سال 1971 بوده است بر این اساس حق رای در این کنوانسیون برای هر کشور یک رای می باشد که مبتنی بر رفتار ملی و حداقل حقوق است. این حقوق حداقل حقوق لازم الرعایه در این کنوانسیون می باشد . این کنوانسیون مهمترین سندی است که از آثار ادبی و هنری کشورها حمایت می کند و دارای قوانین شکلی و ماهوی می باشد ایران علی رغم اینکه عضو سازمان مالکیتهای فکری می باشد هنوز به عضویت این کنوانسیون در نیامده است هر چند که ایران از سال 48 که قانون حمایت از مولفان و مصنفان و هنرمندان را به تصویب رسانده برای آثار ادبی و هنری حقوقی را بر شمرده و آنها را مورد حمایت قرار داده است . مدت حمایت در این کنوانسیون برای آثارادبی و هنری 50 سال پس از مرگ پدیدآورنده است جز در مورد عکاسی و نمایش فیلم که به ترتیب 25 سال پس از اولین انتشارو 50 سال پس از اولین نمایش فیلم می باشد.البته کشورها می توانند در مورد حمابت از اثار اتباع خود مدت زمان طولانی تری در نظر بگیرند.آثار مورد حمایت شامل کتب ، جزوات و نوشته های علمی و فنی ، هنری و ادبی ، آثار سمعی و بصری ، موسیقی ، نقاشی و تصویر ، مجسمه و آثار معماری و عکس و فیلم ، هنرهای دستی و صنعتی ، آثار ابتکاری و غیره می باشد.